گر در اقلیم رضا کاشانه‌ای می‌داشتم
در بهشت نقد اینجا خانه‌ای می‌داشتم
کرد تنهایی به من این خاکدان را دلنشین
می‌شدم آواره گر همخانه‌ای می‌داشتم
می‌کشیدم قامت همچون خدنگش را به بر
چون کمان من هم اگر سر خانه‌ای می‌داشتم
بی‌سرانجامی مرا دارد مسلمان اینچنین
می‌شدم کافر اگر بتخانه‌ای می‌داشتم
باعث آزادی چندین دبستان طفل شد
کاش من هم طالع دیوانه‌ای می‌داشتم
نامه اعمال را زین بیش می‌کردم سیاه
گر امید گریهٔ مستانه‌ای می‌داشتم
گرد ویرانی نمی‌گردید از جایی بلند
در خور سیلاب اگر ویرانه‌ای می‌داشتم
از نزول غم نمی‌شد خانه یک دل خراب
گر به قدر درد و غم کاشانه‌ای می‌داشتم
آنچه از خون جگر در کاسه من کرد چرخ
جمع اگر می‌ساختم میخانه‌ای می‌داشتم
می‌توانستم گره صائب به بال برق زد
گربه کشت خود امید دانه‌ای می‌داشتم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر آرزو دارد که در دنیای خود خانه‌ای داشته باشد که در آن آرامش و آزادی را تجربه کند. او از تنهایی و غم‌های ناشی از زندگی در این خاکدان صحبت می‌کند و اگر خانه‌ای دلنشین داشت، احساس آوارگی نمی‌کرد. شاعر به خود می‌گوید که اگر امیدی به وجود خانه‌ای داشت، می‌توانست در زندگی‌اش تغییرات مثبتی ایجاد کند. او با توجه به مشکلات و چالش‌های زندگی، به دنبال سرپناهی است که بتواند در آن راحت زندگی کند و از غم‌ها و ناامیدی‌ها رهایی یابد. در نهایت، این شعر به تلاشی برای یافتن امید و آرامش در زندگی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: اگر در سرزمین رضایت، خانه‌ای داشتم، در بهشت هم همین‌جا خانه‌ای داشتم.
هوش مصنوعی: تنهایی باعث می‌شود که این دنیای خاکی برای من زیبا و دلنشین شود. اگر همدمی داشتم، حتی اگر آواره بودم، احساس بهتری داشتم.
هوش مصنوعی: من نیز اگر مثل یک کمان در خانه‌ام کسی را می‌داشتم، او را با قدی همچون تیر و به زیبایی به آغوش می‌کشیدم.
هوش مصنوعی: من به خاطر بی‌هدفی و سرنوشتی که دارم، مثل یک مسلمان می‌شوم، اما اگر مکان پرستش بت‌ها داشتم، ممکن بود به کفر رو بیاورم.
هوش مصنوعی: این نوشته به این معناست که به خاطر وجود شرایط خاص، تعدادی از مدارس برای کودکان آزاد شده‌اند و آرزو می‌کند که ای کاش او نیز از سرنوشت یا شانس خوبی برخوردار بود که به او اجازه می‌داد به آزادی و خوشبختی برسد.
هوش مصنوعی: اگر امید داشتم که بتوانم با اشک و گریه‌ای شوق‌انگیز دل خود را خالی کنم، نوشته‌های بدی که در زندگی کرده‌ام را بیشتر از این سیاه نمی‌کردم.
هوش مصنوعی: اگر به جایگاهی بلند و محکم دسترسی داشتم، ویرانی و خرابی اطرافم تحت تأثیر سیلاب قرار نمی‌گرفت و نمی‌توانست در من تأثیر بگذارد.
هوش مصنوعی: اگر به اندازه‌ی درد و غم، منزلتی داشتم، خانه‌ای از دل و اندوه نمی‌ساختم.
هوش مصنوعی: اگر آنچه از سختی‌ها و دردهای دل من توسط روزگار به وجود آمده بود، در یک کاسه جمع می‌شد، من می‌توانستم یک میخانه بسازم و از آن بهره‌برداری کنم.
هوش مصنوعی: می‌توانستم با قدرت و سرعت عمل کنم، اما به خاطر امیدی که به آینده داشتیم، خودم را محدود کرده‌ام.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.