صد گره در دل ز بحر تلخرو دارد صدف
گریه ها از آب گوهر درگلو دارد صدف
رزق ارباب توکل می رسد از خوان غیب
نیست از دریا اگر آبی به جو دارد صدف
سد راه رزق گردددچون هنر کامل شود
استخوان از گوهر خود در گلو دارد صدف
نیست کارش خوانمایی پیش دریا چون حباب
گرچه مغزی همچو گوهر درکدو دارد صدف
می کشد خجلت همان ازدامن پاک محیط
گرچه از آب گهر دایم وضو دارد صدف
از رفوی سینه مطلب نیست جز حفظ گهر
رفت چون گوهر چه پروای رفو دارد صدف
در حضور تلخرویان لب نمی باید گشود
به که پیش بحر پاس آبرو دارد صدف
تنگ چشمی بین که بر خوان محیط بیکران
هردودست خود زخست برگلو دارد صدف
صد یتیم بی پدر رادرکنار مرحمت
با وجود خشک مغزی تازه رو دارد صدف
از هنر درکار می افتد هنرور راشکست
سنگها از گوهر خود در سبو دارد صدف
با وجود پاکی گوهر، درین دریای قدس
از خجالت هردودست خود به رو دارد صدف
در طلب سستی مکن صائب که در دریای تلخ
آب شیرین درقدح ازجستجو دارد صدف
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف صدف و نگهداری گوهر درون آن میپردازد. صدف با وجود تلخی و چالشهای زندگی، همچنان رازدار و محافظ گوهر خود است. او بیان میکند که رزق و روزی از جایی غیرقابل مشاهده به انسان میرسد و تنها به تقوا و انتظار فرد بستگی دارد. شاعر به هنری که درون صدف نهفته است اشاره میکند و بیان میکند که حتی در برابر مشکلات نیز نباید از حقایق و زیباییهای درون خود غافل شد. در نهایت، شاعر بر اهمیت حفظ آبرو و مراقبت از گوهر درون تأکید میکند و به جستجوی شیرینی و زیبایی در دریاهای تلخ زندگی دعوت میکند.
هوش مصنوعی: صدف با غم و اندوه زیاد، در دل خود زبان تلخی را پنهان کرده است. او در عین حال، اشکهایی را در گلو دارد که مانند گوهر از آب گرفته شدهاند.
هوش مصنوعی: نعمت و روزی کسانی که به خدا توکل میکنند از منابعی نامرئی و غیبی به آنها میرسد. مانند اینکه اگر صدفی در دریا یک جوهری دارد، این به خاطر زحمت خود آن صدف نیست، بلکه از یک منبع پنهانی تأمین میشود.
هوش مصنوعی: زمانی که مهارت و هنر شخص به کمال برسد، دیگر هیچ مانعی برای رسیدن به روزی او وجود ندارد. مانند صدف که در گلو خود مروارید را نگهداری میکند، انسان نیز میتواند با داشتن تواناییهایش، خزانهای از برکت و روزی را در وجود خود ذخیره کند.
هوش مصنوعی: کار حباب دریا مانند نمایشی است که در برابر عظمت دریا انجام میشود. هرچند که حباب ممکن است ظاهری زیبا داشته باشد و مانند یک گوهر درون صدف ارزشمند باشد، اما در واقع در مقایسه با دریا هیچ جایگاهی ندارد.
هوش مصنوعی: خجلت و شرم از دامن پاک طبیعت میکشد، هرچند که صدف از آب بهطور مداوم وضو میگیرد.
هوش مصنوعی: در این بیت گفته میشود که وقتی قلب یا سینه دلیلی برای نشکستن و آسیب دیدن ندارد، باید به حفظ ارزشهای درونی خود بپردازد. همانطور که صدفی که درونش مروارید دارد، نگران آسیب دیدن نیست و تنها به نگهداری مرواریدش فکر میکند. به عبارت دیگر، ارزشهای درونی باید حفاظت شوند و نگران آسیبهایی که ممکن است به وجود آید، نباشیم.
هوش مصنوعی: در جمع افرادی که بدخلق و تلخزبان هستند، بهتر است سکوت کنی. چرا که صدف در برابر دریا برای حفظ آبرویش، خود را محفوظ نگه میدارد.
هوش مصنوعی: نگاه باریکبینی است که در یک محیط وسیع، هر دو دستش را از نعمتهای فراوان پر کرده و با سعی و تلاش، آنها را مانند صدفی محافظت میکند.
هوش مصنوعی: صد یتیم بی پدر در کنار نعمت و لطفی که وجود دارد، مانند صدفی است که در شرایط سخت و خشک، هنوز هم تازگی و زیبایی خودش را حفظ کرده است.
هوش مصنوعی: انسان هنرمند وقتی در کارش دچار مشکل میشود، نشان از ضعف او نیست. مانند صدف که با وجود سختیها و چالشها، هنوز هم درون خود جواهراتی دارد.
هوش مصنوعی: با اینکه گوهرهای پاک و با ارزشی در این دریای مقدس وجود دارند، صدف به خاطر احساس خجالت، هر دو دست خود را به سمت صورتش گرفته است.
هوش مصنوعی: برای رسیدن به راحتی و آرامش تلاش نکن، زیرا در دریاهای تلخ زندگی، صدفها همواره در تلاشند تا آب شیرین را در دل خود بیابند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.