گنجور

 
صائب تبریزی

پرست دفتر افلاک از حساب غلط

بدار دست ز اصلاح این کتاب غلط

نه انجم است، که هر کس به قدر دانش خود

نهاده نقطه سهوی بر این کتاب غلط

به وعده های تو دل بسته ام، چه ساده دلم

که آب خضر طمع دارم از سراب غلط

تو هر قدر که دلت می کشد سؤال بکن

که چرخ سفله کریم است در جواب غلط

گشود صفحه دیوان خود مگر صائب؟

که گل ز طاق دل افتاد چون کتاب غلط

 
 
 
گنجور را از دست هوش مصنوعی نجات دهید!
بیدل دهلوی

نبود نقطه‌ای از علم این‌ کتاب غلط

شعور ناقص ما کرد انتخاب غلط

فریب زندگی از شوخی نفس نخوری

که تیغ‌ را نکند کس به موج آب غلط

شکست شیشه به چشمت بساط عشرت چید

[...]

مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه