در محفل که راه بیابی گران مباش
از حرف سخت بار دل دوستان مباش
یاد از حباب گیر طریق نشست و خاست
دربزم چون محیط بزرگان گران مباش
با نیک و بد چوآینه هموار کن سلوک
غماز عیب چون محک امتحان مباش
شرط است پاس نوبت مردم درآسیا
درانجمن چو شمع سراپا زبان مباش
طی کن چو ریگ، طلب رابه خامشی
بیهوده نال چون جرس کاروان مباش
تاابر نوبهار پریشان نگشته است
دستی بلند کن صدف بی دهان مباش
نقش قدم به کعبه رسانید خویش را
پای به خواب رفته این کاروان مباش
یک برگ را برات اقامت نداده اند
غافل ز سردمهری باد خزان مباش
هر چند خرمنت ز ثریا گذشته است
ایمن ز برق حادثه آسمان مباش
درآتش است نعل گل ای خانمان خراب
درفکر جمع خاروخس آشیان مباش
ما وصل گل به نغمه سرایان گذاشتیم
ای باغبان تونیز درین بوستان مباش
صائب غریب وبیکس و دلگیر می شوی
پر در مقام تجربه دوستان مباش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیههایی در ارتباط با رفتار در محافل اجتماعی میپردازد. شاعر به خواننده میگوید که در جمعهای بزرگ، باید از رفتارهای سنگین و مزاحم پرهیز کند و به فکر دلخوشی دیگران باشد. او تاکید میکند که نباید عیب دیگران را فاش کرد و باید با آرامش و سکوت زندگی را گذراند. همچنین، به فرا رسیدن زمانهای سخت و تغییرات طبیعی اشاره میکند و بر لزوم حفظ آرامش و تدبیر در مواجهه با مشکلات تأکید دارد. شاعر به یادگیری از تجربیات و همدردی با دیگران نیز اشاره میکند و در نهایت بر اهمیت عدم غفلت از سردی روابط و ناپایداری آنها تأکید میکند.
هوش مصنوعی: وقتی در جمعی حضور پیدا میکنی، از بیان حرفهای تند و سنگین خودداری کن و سعی کن بار سنگین احساسات و مشکلات دوستانت را بیشتر نکنی.
هوش مصنوعی: به یاد داشته باش که مانند حبابی هستی که در حال نشستن و برخاستن است. در مجالس بزرگ، خود را بزرگتر از آنچه هستی نپندار.
هوش مصنوعی: با نیک و بد مانند آینه صاف و شفاف باش. در رفتار خود، عیبجویی و غیبت دیگران را کنار بگذار، مثل امتحان سختی که نماد صداقت نیست.
هوش مصنوعی: برای برقراری احترام و نظم در اجتماع، مثل شمعی که به خاطر دیگران میسوزد و نور میدهد، باید خود را کنترل کنی و زبانت را نگهداری.
هوش مصنوعی: به آرامی و با شکیبایی جلو برو و در جستجوی خواستههایت بیفایده ناله نکن، مانند کاروانی که صدای زنگش در بیابان میپیچد، نباش.
هوش مصنوعی: زمانی که بوی سرما هنوز در هواست و بهار به طور کامل نیامده، دستت را به سمت آسمان دراز کن و منتظر فرصتهای زندگی باش، چرا که نباید بدون اقدام و تلاش، بیصدا و بیعمل بمانی.
هوش مصنوعی: نقش پای تو به کعبه راهی باز کرده است، پس در این سفر بیتوجه و خوابآلود نباش.
هوش مصنوعی: یک برگ را برای اقامت به تو ندادند، غافل از اینکه باد خزان با سردمهریاش کارش را ساز کرده است.
هوش مصنوعی: هرچند که مقام و منزلت تو در اوج است و به بالاترین نقطه رسیده، اما باز هم نباید از خطرات و حادثههای ناگهانی آسمانی برحذر باشی و خود را در امان بدانید.
هوش مصنوعی: خانهات در آتش است، ای کسی که به فکر خراب کردن آن هستی. درگیر جمعآوری خار و خس برای آشیانهات نباش.
هوش مصنوعی: ما گلها را به آوازخوانان تقدیم کردیم، ای باغبان! تو نیز در این باغ نباش.
هوش مصنوعی: اگر با تجربه زندگی و دوستی آشنا شوی، دیگر نباید احساس غم و تنهایی کنی. در این راه، نباید به وضعیت خود دلگیر شوی و باید از تجربیات خود درس بگیری.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
یا در درون قبه این آسمان مباش
یا از حوادثی که رسد دل گران مباش
کس را خط دوام فراقت نداده اند
بار جهان اگر نکشی درجهان مباش
تا میهمان میکده ای نقل و جام هست
[...]
غافل ز حال طوطی شیرین زبان مباش
با سبز کرده های سخن سرگران مباش
ای غنچه ای که دل به زر خویش بسته ای
غافل ز باد دستی فصل خزان مباش
در جبهه گشاده گلها نگاه کن
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۳ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.