غافل ز حال طوطی شیرین زبان مباش
با سبز کرده های سخن سرگران مباش
ای غنچه ای که دل به زر خویش بسته ای
غافل ز باد دستی فصل خزان مباش
در جبهه گشاده گلها نگاه کن
دلگیر ازگرفتگی باغبان مباش
از ره مرو به جلوه خوبان سنگدل
قانع ز وصل کعبه به سنگ نشان مباش
سنگ فسان تیغ نشاط است کوه غم
زنهار از گرانی غم دلگران مباش
صبح امید در دل شبهاست بی شمار
قانع ز خوان فیض به یک استخوان مباش
سالمترست از دم شمشیر پشت تیغ
دلتنگ از نیامد کار جهان مباش
در چشمها سبک زگرانی شوند خلق
در محفلی که راه بیابی گران مباش
هرکس زخوان قسمت خود رزق می خورد
از کم بضاعتی خجل ازمیهمان مباش
یاران رفته را به نکویی کنند یاد
گر عمر زود می گذرد دلگران مباش
آب روان عمر ز استاده خوشتریست
آزرده از گذشتن این کاروان مباش
یکسان سلوک به کج و راست چون کمان
غماز عیب ناوک کج چون نشان مباش
در موسمی که روی زمین یک طبق گل است
صائب چو بیضه دربغل آشیان مباش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان نکات عمیق و پندآموزی درباره زندگی می‌پردازد. شاعر به مخاطب یادآوری می‌کند که از واقعیت‌های زندگی غافل نشود و نباید تنها به شادی‌های زودگذر دل خوش کند. او به طوطی شیرین‌زبان و غنچه‌هایی که دل به زر بسته‌اند اشاره می‌کند و تأکید می‌کند که در این دنیا از غم‌ها و دشواری‌ها نباید ناامید شد. همچنین، بر اهمیت توجه به زیبایی‌ها و خوبی‌های زندگی و یادآوری به دیگران تأکید می‌کند. شاعر یادآور می‌شود که هر کس به اندازه خود بهره می‌برد و نباید از شرایط خود خجالت بکشیم. او همچنین به گذر زمان و زودگذری عمر اشاره می‌کند و از دلخوری و نگران بودن از گذشته منع می‌کند. در نهایت، شاعر به زیبایی دنیا و تنوع تجربیات زندگی اشاره دارد و بر لزوم پذیرش آنچه هست، تأکید می‌کند.
هوش مصنوعی: در صحبت‌های شیرین و دلنشین دیگران غافل نشوید، و با آنها به راحتی و خوشی رفتار کنید.
هوش مصنوعی: ای گل ناز، تو که به زیبایی و ارزش خود دل بسته‌ای، غافل مباش از اینکه ممکن است در فصل پاییز بادهایی بوزند که تو را دار و ندار کنند.
هوش مصنوعی: به دقت به زیبایی‌های طبیعت نگاه کن و نگذار که غم و ناراحتی باغبان، تو را آزار دهد.
هوش مصنوعی: هرگز به سوی زیبایی‌های بی‌رحم نرو و از وصال کعبه راضی به نشان دادن سنگ مباش.
هوش مصنوعی: سنگ، نشانه‌ای از شادی و نشاط است؛ از بار سنگین غم و اندوه پرهیز کن و نگذار که دلت بی‌تفاوت و غمگین شود.
هوش مصنوعی: صبح امید در دل شب‌های بی شمار وجود دارد؛ کسانی که فقط با یک استخوان از سفره‌ی نعمت راضی می‌شوند، نباید باشند.
هوش مصنوعی: بهتر است که از خطرات و آسیب‌های ناشی از زندگی فاصله بگیریم و بی‌دلیل ناامید نشویم. نباید برای مشکلات و دشواری‌های دنیا، دلگیر و ناراحت باشیم.
هوش مصنوعی: اگر در جمعی باشی که چهره‌ها نگران و غمگین هستند، خود را سنگین و غمگین نکن. سعی کن با خوشحالی و سبکی در آنجا حضور پیدا کنی.
هوش مصنوعی: هر کسی از آنچه که برایش مقدر شده است بهره‌مند می‌شود، بنابراین نباید به خاطر کمبود امکانات خود از مهمانان شرمنده و خجالت‌زده باشی.
هوش مصنوعی: دوستانی که رفته‌اند را با یاد خوبشان بزرگ شمارید، زیرا عمر انسان به سرعت می‌گذرد و نرنجید و ناراحت نشوید.
هوش مصنوعی: آب جاری و زنده بهتر از آب راکد و بی‌تحرک است. نباید از گذر زمان و عبور کاروان زندگی ناراحت بود.
هوش مصنوعی: سیر و رفتار تو در زندگی باید به طور متوازن و درست باشد، نه اینکه گاهی به سمت راست بروی و گاهی به سمت چپ. مانند کمان که اگر کج باشد، نشانه‌اش نیز درست نخواهد بود. پس باید تلاش کنی که نشان و مسیرت درست و مستقیم باشد.
هوش مصنوعی: در زمانی که زمین پر از گل و زیبایی است، مانند بیضه‌ای در آشیانه نباش که در گوشه‌ای پنهان شده و خود را از زیبایی‌ها دور نگه داشته‌ای.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
یا در درون قبه این آسمان مباش
یا از حوادثی که رسد دل گران مباش
کس را خط دوام فراقت نداده اند
بار جهان اگر نکشی درجهان مباش
تا میهمان میکده ای نقل و جام هست
[...]
هرجا نمی خرند متاعت گران مباش
پرواز گیر و خار و خس آشیان مباش
چون بوی گل ردای سیاحت فکن به دوش
چون سبزه پاشکسته یک بوستان مباش
ای شاخ گل به صحبت بلبل سری بکش
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.