توانگری که نباشد به خبر اقبالش
نصیب مردم بیگانه می شود مالش
گذشت خواجه و چون عنکبوت مرده هنوز
مگس شکار کند رشته های آمالش
ازان به نان جو وآب شور ساخته ام
که نیست چشم و دل هیچ کس به دنبالش
تذرو باغچه قدس وحشتی دارد
که نقش ،چنگل بازست برپروبالش
ز چرخ سفله تمنای آبروی مدار
که نم برون ندهد چشمه های غربالش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان مسائلی درباره ثروت و نیکبختی می‌پردازد. شاعر می‌گوید که اگر فردی ثروتمند برای کسب منافع خود فعالیت نکند، ثروتش نصیب دیگران می‌شود. همچنین به نوعی بی‌فایده بودن تلاش‌های او اشاره می‌کند، زیرا مانند عنکبوتی مرده است که فقط به رویاهای خود چسبیده است. شاعر از زندگی ساده و بی‌ادعا و اجتناب از پیگیری آرزوها و چشم‌داشت‌های غیرواقعی سخن می‌گوید. در نهایت، به محدودیت‌ها و ترس‌ها اشاره کرده و به نیاز به آرامش و دوری از رقابت می‌پردازد.
هوش مصنوعی: اگر فردی ثروتمند باشد و از نعمت‌هایش به دیگران خبری نداشته باشد، ثروتش به دست مردم ناآشنا می‌افتد.
هوش مصنوعی: خواجه (مرد بزرگ یا صاحب مقام) از دنیا رفته است، اما مانند عنکبوتی که مرده هنوز در حال شکار مگس‌ها است. این نشان می‌دهد که آرزوها و امیدهای او همچنان باقی‌اند و حتی پس از مرگش نیز تاثیر خود را حفظ کرده‌اند.
هوش مصنوعی: من از نان جو و آب شور استفاده کرده‌ام، چرا که هیچ‌کس به دنبال آن نیست و نه چشم و نه دل کسی به آن توجهی ندارد.
هوش مصنوعی: باغچه قدس در دل خود ترسی دارد که زیبایی اش مانند چنگی است که روی پرهایش جا گرفته.
هوش مصنوعی: از گردونه پست و زمینی از آبرو و حیثیت طلب نکن که چشمه‌های فرسوده قطره‌ای آب هم بیرون نمی‌آورند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خوشا منازل سلمی و ربع و اطلالش
که برد رسم و اثر گردش مه و سالش
کدام کاخ سرافراخت زین نشیمن خاک
که دستبرد حوادث نکرد پامالش
عجب زناله به تنگم که ناگذشته زلب
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.