حدیث عشق نگیرد به زاهدان هرگز
ز بوی گل نشود جغد شادمان هرگز
به عاقلان نتوان دوخت داغ سودا را
تنور سرد نگیرد به خویش نان هرگز
اگر چه کوه غم روزگاربردل ماست
نبوده ایم به طبع کسی گران هرگز
به تلخ و شور جهان همچو بحر ساخته ایم
نخورده ایم غم رزق در جهان هرگز
همیشه همسفر همت بلند خودیم
نداده ایم به دست کسی عنان هرگز
اگر چه نغمه طرازی مسلم است به ما
نخوانده ایم نوایی به بلبلان هرگز
همیشه در صدد عیبجویی خویشیم
نبوده ایم پی عیب دیگران هرگز
(میان آینه و زشت رو صفایی نیست
به اهل دل نشود چرخ مهربان هرگز)
اگر چه غنچه آن گلشنیم ما صائب
نبسته ایم دل خود به گلستان هرگز
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر تفکر و احساسات عمیق شاعر در مورد عشق، زندگی و روابط انسانی است. شاعر می‌گوید که عشق واقعی و عمیق هرگز به زاهدان و عاقلان نمی‌رسد و برعکس، در دنیای تلخ و سنگین، ما باید همواره بر همت و تلاش خود تکیه کنیم. او تاکید می‌کند که هرگز به دنبال عیب دیگران نبوده و همواره در پی اصلاح خود هستیم. همچنین اشاره می‌کند که در مواجهه با مشکلات و غم‌ها، نباید تسلیم شد و همواره باید به خود اتکا کنیم. به طور کلی، شاعر به اهمیت خودشناسی و اراده در زندگی می‌پردازد.
هوش مصنوعی: قصه عشق هرگز به زاهدان منتقل نمی‌شود، همانطور که جغد هرگز از بوی گل خوشحال نمی‌شود.
هوش مصنوعی: عاقل‌ها نمی‌توانند عشق و دلدادگی را در شرایطی نامساعد و سرد تجربه کنند، زیرا در چنین حالتی، آن عشق به خودی خود نمی‌تواند به نتیجه‌ای مثمر ثمر برسد.
هوش مصنوعی: هرچند که مشکلات و غم‌های زندگی بر دل ما سنگینی می‌کند، اما ما هیچگاه برای کسی بار سنگینی نبوده‌ایم.
هوش مصنوعی: ما در دنیای تلخ و تلخ‌ذائقه مانند دریا زندگی کرده‌ایم و هرگز غمی از کمبود روزی نداشته‌ایم.
هوش مصنوعی: ما همیشه همراه آرزوها و تلاش‌های بزرگ خود هستیم و هرگز کنترل زندگی‌مان را به دست کسی نسپرده‌ایم.
هوش مصنوعی: با وجود اینکه آواز و نغمه‌سرایی از ویژگی‌های بارز ماست، اما هیچگاه آهنگی برای بلبلان نخوانده‌ایم.
هوش مصنوعی: ما همیشه در تلاش نبوده‌ایم که خود را عیب‌جو کنیم، بلکه هرگز به دنبال عیبجویی از دیگران نبوده‌ایم.
هوش مصنوعی: در دنیای ظاهری و ظاهرِ انسان‌ها، زیبایی و زشتی واقعی را نمی‌توان در آینه مشاهده کرد و افراد با دل‌های پاک و با ایمان، هرگز نمی‌توانند به خوشی و مهربانی رسیدن زندگی امید داشته باشند.
هوش مصنوعی: اگرچه ما مانند یک غنچه در باغی هستیم، اما هرگز دل خود را به زیبایی‌های این باغ نبسته‌ایم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
نمی رود ز دم یاد آن جوان هرگز
کسی چو من نزده آتشی به جان هرگز
چونی اگر چه سراپای من ز ناله پر است
نکرده ام به سر کوی او فغان هرگز
به بوستان جهان غنچه یی که من دارم
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.