|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
لغزش به بخش حاشیه‌های شعر |
|
|
لغزش به بخش تصاویر نسخه‌های خطی، چاپی و نگاره‌های هنری مرتبط با شعر |
|
|
لغزش به بخش ترانه‌ها و قطعات موسیقی مرتبط با شعر |
|
|
لغزش به بخش شعرهای هم‌آهنگ |
|
|
لغزش به بخش خوانش‌های شعر |
|
|
لغزش به بخش شرح‌های صوتی |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
به اشتراک‌گذاری متن شعر جاری در گنجور |
|
|
مشابه‌یابی شعر جاری در گنجور بر اساس وزن و قافیه |
|
|
مشاهدهٔ شعر مطابق قالب‌بندی کتاب‌های قدیمی (فقط روی مرورگرهای رومیزی یا دستگاه‌های با عرض مناسب) |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
بیرون میا ز گوشه میخانه در بهار
لب بر مدار از لب پیمانه دربهار
بی موج سبزه نشأه می گل نمی کند
زندان می پرست بود خانه در بهار
تا گل شکفت شمع دگر سربرون نکرد
داغم ز تیره بختی پروانه دربهار
بی اختیار، چشم ترا هوش می برد
محتاج نیست خواب به افسانه در بهار
آغاز عاشقی است، ز قربم حذر کنید!
جهل است آشنایی دیوانه در بهار
صائب به فیض عالم بالا برابرست
یک هایهای گریه مستانه در بهار
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به حس و حال بهار و زیبایی‌های آن پرداخته و از عشق و دلباختگی سخن می‌گوید. شاعر از میخانه و دلباختگی در بهار صحبت می‌کند و به اهمیت گل، شمع و عشق اشاره می‌کند. او به آگاهی و حذر از آشنایی در عشق می‌پردازد و به نوعی چالش‌ها و دردهای عاشقانه را در کنار زیبایی‌های بهار به تصویر می‌کشد. در نهایت، شاعر به حالتی از ناباوری و گریه مستانه می‌رسد که در کنار فیض الهی، تجربه می‌شود.
هوش مصنوعی: در روزهای بهاری، از گوشه‌ی میخانه خارج نشو و لب خود را از لب پیمانه دور نکن.
هوش مصنوعی: بدون وجود موج‌ها، سبزه نمی‌تواند جوانه بزند و گل‌ها شکوفا شوند. زندان می‌تواند به مانند خانه‌ای باشد که در بهار، زندگی و زیبایی را در خود ندارد.
هوش مصنوعی: تا زمانی که گل شکوفا شد، شمع دیگری روشن نشد و غم من از بدبختی‌ام همچنان باقی ماند، مانند پروانه‌ای که در بهار سرگردان است.
هوش مصنوعی: چشمان تو به قدری زیبا و جذاب هستند که ناخواسته ذهن مرا مشغول می‌کنند. نیازی نیست که خواب یا رویا به دنیای خیال انگیز بهار بروم، زیرا خودت تمام توجه و تمرکز مرا به خود جلب کرده‌ای.
هوش مصنوعی: عشق تازه‌ای آغاز شده است، پس از نزدیکی من دوری کنید! آشنایی بی‌پایه و بی‌خود در این فصل زیبا، نادانی است.
هوش مصنوعی: بهشت و لذت‌های آن با یک صدای شاد و پرشور گریه در بهار برابری می‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.