دل چو شبنم آب کن رو در گلستانش گذار
روی اشک آلود بر رخسار خندانش گذار
می دهد شیرازه ترتیب این کهن اوراق را
کار دل زنهار با زلف پریشانش گذار
گر به نقد جان توان در بزم وصلش باریافت
خرده جان راببوس و پیش دربانش گذار
هر که خواهد از تو سر، چون گل در این بستانسرا
بی تأمل با لب خندان به دامانش گذار
با تن خاکی میسر نیست سیرابی ز وصل
کوره بشکن، سر به جوی آب حیوانش گذار
نیست کم میزان انصاف از تو ترازوی حساب
درهمین جاکرده های خود به میزانش گذار
چون درین میدان نداری دست وپایی همچو گوی
اختیارسر به زلف همچو چوگانش گذار
خاک، بازیگاه طفلان است ای بالغ نظر
گر نشانی داری از مردی به طفلانش گذار
حاصل این مزرع ویران به جز تشویش نیست
ار خراج آسودگی خواهی، به سلطانش گذار
نسخه مغلوط عالم قابل اصلاح نیست
وقت خود ضایع مکن، بر طاق نسیانش گذار
صائب از اشگ ندامت چون نداری بهره ای
شستشوی نامه را با ابر احسانش گذار
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به نوعی دعوت به رهایی و آزادی از قید و بندهای دنیا است. شاعر با بیان تصاویری زیبا میخواهد دل را به گلستانی پربرکت و شاداب تبدیل کند و به خواننده توصیه میکند که به جای دلمشغولیهای زندگی، به شادی و لطف الهی توجه کند. او بیان میکند که در زندگی نمیتوان تنها با ظاهر خاکی سیراب شد و به حقیقتی عمیقتر اشاره میکند که با گذر از مشکلات و تنشهای زندگی، میتوان به آرامش رسید. شاعر همچنین بهعدم انصاف و ترازوی حساب در دنیا اشاره میکند و این موضوع را به عدم توانایی مردم در ایجاد تغییرات معنادار مرتبط میکند. وی در نهایت به اهمیت توجه به لحظات زندگی و استفاده از آنها به نحوی مناسب تأکید میکند.
هوش مصنوعی: دل را مانند شبنم نرم کن و در گلستانی که محبوب است بگذار. برای او که چهرهاش خندان است، اشکهایی که بر صورتش نشسته را بر طرف کن.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی به نظم و ترتیب چیزی کهنه اشاره دارد، و میگوید که دل را باید مراقب بود و آن را با زلفهای آشفته و بینظم ارتباط نداد. در واقع، از دل خواسته میشود که دقت و حواسی را در برقراری ارتباط با زیباییهای غافل از نظم، حفظ کند.
هوش مصنوعی: اگر بتوانی در میانه جشن وصال او، جان خود را قربانی کنی، پس بگذار جان کوچکتری را ببوسی و در برابر دربانش قرار دهی.
هوش مصنوعی: هر کسی که دوست دارد از زیبایی تو بهرهمند شود، باید مانند گلی در این باغ شاداب و بیفکر، با چهرهای خندان به آغوش تو بیاید و از زیباییات لذت ببرد.
هوش مصنوعی: با جسم خاکی نمیتوان به حقیقت عشق و وصل دست یافت. اگر میخواهی به این آگاهی برسی، باید از خودت بگذری و سر به آب حیات بسپاری.
هوش مصنوعی: انصاف تو پایینتر از آن است که بتوانی به خوبی حساب و اندازهگیری کنی، بنابراین باید به آنچه که در این مکان از خود نشان میدهی، دقت کنی و آن را مورد سنجش قرار دهی.
هوش مصنوعی: در این میدان که نمیتوانی خود را به خوبی نشان دهی و فعالیت کنی، مانند گوی که در بازی چوگان در اختیار زلف فردی قرار دارد، خود را به او بسپار.
هوش مصنوعی: خاک، محل بازی و سرگرمی کودکان است. ای کسی که به بلوغ و بزرگسالی رسیدهای، اگر نشانهای از واقعی بودن و مردانگی داری، به کودکان توجه کن و آنها را در بازیهایشان همراهی کن.
هوش مصنوعی: نتیجه این زمین خراب تنها نگرانی است. اگر به دنبال آرامش هستی، باید به حاکمش تسلیم شوی.
هوش مصنوعی: عالمی که اشتباهاتش اصلاحپذیر نیست، وقت خود را بر روی آن هدر نکن و بهتر است آن را فراموش کنی.
هوش مصنوعی: اگر از درد و پشیمانی اشک میریزی و بهرهای از آن نمیبری، پس نامه خود را با بارش رحمت و سخاوت خداوند بشوی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.