دل سخت چو گردید نصیحت نپذیرد
سنگ از قدم راهروان نقش نگیرد
فریاد که جز عکس مراد آینه ما
از ساده دلی صورت دیگر نپذیرد
سوزددل عشاق فزون شعله آواز
در سوخته آتش نتواند که نگیرد
از آب شود آتش یاقوت فروزان
از مهر دل هر که شود زنده نمیرد
رنگین مکن از باده لعلی رخ محجوب
کاین آینه از آب گهر زنگ پذیرد
برسنگ زند گوهر بی قیمت خود را
هرکس که ازین سنگدلان گوشه نگیرد
حیران جمال تو چو آیینه تصویر
گر آب شود صورت دیگر نپذیرد
در دعوی تجرید مریدی که تمام است
همت گه درمانگی از پیر نگیرد
هر جا که شود خامه صائب گهرافشان
دریا ز صدف گوش محال است نگیرد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان وضعیت دل سخت و بیتابی عاشقان میپردازد. شاعر میگوید که دلهایی که سخت و سنگی شدهاند، نصیحت را قبول نمیکنند و همچون سنگ، تاثیری نمیپذیرند. تنها چیزی که در آینه دل عاشقان دیده میشود، تصویر آرزوهاست و دل داغدار نمیتواند از آتش عشق آرامش یابد. همچنین، شاعر به زیباییهای عشق و تأثیرات آن اشاره میکند و تأکید میکند که دل عاشقانی که از عشق الهام گرفتهاند، از زندگی واقعی زنده خواهند ماند. در انتها، شاعر به اندیشهها و اعتقادات افرادی از صوفیگری و مریدی میپردازد که به تنهایی از آموزههای پیران استفاده نمیکنند و در پی تأثیرات عمیقتر زندگی هستند. در نهایت، این شعر از تأثیر عشق و زیبایی بر دل انسانها سخن میگوید و نقش مهمی که آگاهی و درک در آن دارند را متذکر میشود.
هوش مصنوعی: وقتی دل انسان سنگین و سخت میشود، هیچ نصیحتی را نمیپذیرد. مانند این است که سنگ، زیر قدمهای رهگذران، اثری نمیگذارد.
هوش مصنوعی: امید و آرزوهایمان تنها در آینهای انعکاس پیدا میکند که از سادگی و بیخبر از حقیقت، هیچ تصویر دیگری را نمیپذیرد.
هوش مصنوعی: دل عاشقان به شدت میسوزد و صدای شعلهها بیشتر میشود، اما آتشِ سوخته نمیتواند شعلهور شود.
هوش مصنوعی: هر کسی که عشق و محبت را در دل داشته باشد، مانند آتش گرانبهایی میدرخشد و هرگز از بین نمیرود. عشق میتواند از یک عنصر ساده تبدیل به چیزی شگفتانگیز و ارزشمند شود.
هوش مصنوعی: زیبایی چهرهی معشوق را با رنگ و بوی شراب آلوده نکن، چرا که این آینهی صاف که به نور جواهر میدرخشد، با آب رنگ میگیرد و زنگار میزند.
هوش مصنوعی: هر کس که از دل سنگی و سختیهای زندگی دور نشود، ارزش واقعی خود را مانند گوهر بیقیمتی بر روی سنگ به نمایش میگذارد.
هوش مصنوعی: وقتی زیبایی تو به حدی میرسد که آینهای از آب مانند میشود، دیگر هیچ تصویری نمیتواند آن را به تصویر بکشد.
هوش مصنوعی: در مسأله خلوص و بیان آن، اگر مریدی که همه چیز در وجودش محقق شده است، تلاش و کوشش لازم را از استاد خود نگیرد، نمیتواند به درمان و تکامل دست یابد.
هوش مصنوعی: هر جا که قلم صائب مینویسد، دریا از صدف نمیتواند بگیرد. به عبارت دیگر، در هر کجا که این شاعر به بیان احساسات و زیباییها میپردازد، دریای خیال و کلام نمیتواند از صدف واقعیت چیزی بگیرد. این اشاره به قدرت قلم و تخیل دارد که فراتر از واقعیت است و نمیتوان آن را به سادگی محدود کرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دردیست غم عشق که درمان نپذیرد
بگذار مریض تو باین درد بمیرد
ناچار رسد مرگ بنی نوع بشر را
هر کس بود از حلقه عشاق بمیرد
بنمای بناصح خم زلفین چلیپا
[...]
آن را که پدر تجربت و فضل نیاموخت
زود است که از کار فلک تجربه گیرد
و آن خوی که گردون نکند چاره او را
دردی است که جز مرگ مداوا نپذیرد
فرزند که راه پدران نیک نپوید
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.