عشق غیور تن به نصیحت کجا دهد
طوفان عنان کجا به کف ناخدا دهد
در زیر تیغ هر که سری باز کرده است
مشکل که تن به سایه بال هما دهد
یک عمر در فراق تو خون خورده ایم ما
یک روز وصل داد دل ما کجا دهد
از بوسه آنچه می دهی ای سنگدل به من
حاشا که هیچ سفله به دست گدا دهد
در عهد ما که قحط نسیم مروت است
جز آه کیست خانه دل ما را صفا دهد
چون دانه هر که سر بدر آرد ز جیب خاک
باید که تن به گردش نه آسیا دهد
چون گل بساط پهن نمودن ز سادگی است
در گلشنی که غنچه صدای درا دهد
ترک اراده کن سبکبار می شود
آهن چو تن به جذبه آهن ربا دهد
با فقر خوش برآی که این لذت آفرین
شیرینی شکر به نی بوریا دهد
کام نهنگ وشیر بود مهد راحتش
آزاده ای که تن به مقام رضا دهد
صائب ز دست وپا بگذر در طریق عشق
تا بال وپر ترا عوض دست وپا دهد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره عمق و پیچیدگی احساسات عاشقانه و چالشهای ناشی از عشق است. شاعر به غیور بودن عشق اشاره میکند و بیان میکند که عشق نمیتواند به سادگی نصیحتهای دیگران را بپذیرد. او از درد فراق و longing برای وصال صحبت میکند و حس میکند که در دورهای از بیرحمی و سردی، تنها آه و درد وجود دارد.
شاعر در ادامه بیان میکند که در عشق، باید دچار تحول شد و از قید و بندهای مادی رها گشت. او به لذتی که در فقر و سادگی وجود دارد اشاره میکند و میگوید که در زندگی باید آزادانه بزیست و عشق را بر مسائلی چون ثروت و مادیات اولویت داد. در نهایت، شاعر بر اهمیت رها شدن از قید و بندها برای دستیابی به عشق واقعی تأکید میکند.
هوش مصنوعی: عشق حس حسرت و خیانت را نمیپذیرد و در برابر نصیحت و توصیهها قرار نمیگیرد. همچنین طوفان و چالشها هم نمیتوانند کنترل و هدایت کشتی زندگی را به دست کسی بسپارند.
هوش مصنوعی: هر کس که به خطر میرود و سرش را در معرض آسیب قرار میدهد، باید بداند که پذیرش این خطر کار آسانی نیست و فقط کسانی که شجاعت دارند میتوانند به حمایت و حفاظت یک بال قدرتمند متکی شوند.
هوش مصنوعی: ما سالها در دوری تو رنج کشیدهایم و خون دل خوردهایم، حالا که یک روز به وصالت رسیدهایم، دل ما دیگر طاقت این شادی را ندارد.
هوش مصنوعی: از بوسهای که به من میدهی، افسوس که هیچ آدم بیمقداری نمیتواند مانند یک گدا چیزی را به کسی ببخشد.
هوش مصنوعی: در زمانه ما که محبت و مهربانی کمیاب شده، تنها چیزی که میتواند دل ما را آرامش بخشد، نالهای است از دل.
هوش مصنوعی: هر کس که از دانهای سر بیرون آورد و به زندگی ادامه دهد، باید تلاش کند و زحمت بکشد، زیرا زندگی همچون آسیا به خودی خود حرکت نمیکند و نیازمند کوشش است.
هوش مصنوعی: چون گل برای خود جا و مکانی فراهم کرده، این ناشی از سادگی اوست، در باغی که غنچه به زودی خبر میدهد و صدای زیبایی خواهد داشت.
هوش مصنوعی: اگر از خواستههای خود دست بکشی، مثل این میشود که آهن سنگین، وقتی به جاذبه آهنربا میرسد، سبک و آزاد میشود.
هوش مصنوعی: با فقر خوش باش، زیرا این احساس شیرینی و لذت را به زندگی میبخشد، مانند شکر که به نان ساده میدهد.
هوش مصنوعی: در دنیای وسیع و آزاد، کسی که به آرامش و راحتی دست یابد، باید سختیها و چالشها را بپذیرد و به تقدیر و سرنوشت خود راضی باشد، مانند نهنگ و شیر که در جستجوی زندگی خوب و راحت هستند.
هوش مصنوعی: در راه عشق، از موانع و محدودیتها عبور کن، چرا که عشق میتواند به تو آزادی و قدرتی بدهد که جایگزین این موانع شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.