جوش درون کم از دو سه تبخال چون شود
دریا تهی به چشمه غربال چون شود
پیچد به دست وپای مگس دام عنکبوت
شهباز صید رشته آمال چون شود
شرط وصول، از دو جهان گذشتن است
این راه دور قطع به یک بال چون شود
روح فلک سوار مقید به جسم نیست
عیسی سوار مرکب دجال چون شود
تا کشته بود بوقلمون رنگ، دانه ام
تا در ضمیر خاک مرا حال چون شود
از شرح دردهای نهان خامه عاجزست
یک ترجمان، زبان دو صدلال چون شود
داغ جنون نمی رود از استخوان ما
از نقطه پاک قرعه رمال چون شود
نقش ونگار، خواب پریشان آینه است
دلهای ساده محو خط وخال چون شود
دل را ز ننگ اگر نکند عقل تربیت
سیمرغ عشق غافل ازین زال چون شود
در پیش صبح، شب نتواند سفید شد
ادبار پرده رخ اقبال چون شود
صائب فزود تشنگی شوق من ز وصل
آیینه سیر چشم ز تمثال چون شود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف دردها و احساسات عمیق انسانی میپردازد. شاعر به مشکلات و چالشهای زندگی، نرسیدن به آرزوها و پیری روحی اشاره میکند. او با تشبیهات زیبا، روند دشوار تحقق آرزوها و غمهای درونی را نشان میدهد. همچنین به نکات فلسفی اشاره میکند، مانند اینکه برای رسیدن به اهداف عالی باید از موانع و مشکلات عبور کرد. در نهایت، شاعر از عطش عمیق خود برای وصال عشق و همدلی سخن میگوید، و در عین حال به ناامیدی و غم ناشی از عدم دسترسی به این آرزوها هم اشاره میکند.
هوش مصنوعی: وقتی درون شوق و هیجان کسی کم میشود، مانند تبخال که فقط به صورت جزئی نمایان است. ولی اگر احساسات او به شدت بیدار شود، مانند دریا که به راحتی با یک چشمه به گل و لای تبدیل میشود.
هوش مصنوعی: مگس در دام عنکبوت گرفتار میشود و این نشان میدهد که تعهدات و آرزوهای بزرگ ممکن است انسان را به گرفتار شدن در مشکلاتی برساند که رهایی از آنها دشوار است.
هوش مصنوعی: برای دستیابی به هدف، باید از هر دو دنیای مادی و معنوی عبور کرد. این مسیر طولانی است و تنها با یک بال نمیتوان به آن رسید.
هوش مصنوعی: روح آسمانی به جسم محدود نیست. چگونه عیسی میتواند سوار بر مرکب دجال شود؟
هوش مصنوعی: تا زمانی که بوقلمون رنگارنگی را کشتند، من هم دانهای هستم که در دل خاک خوابیدهام و میخواهم ببینم حال من در آنجا چگونه خواهد بود.
هوش مصنوعی: قلم نمیتواند به خوبی از دردهای پنهان سخن بگوید؛ چه کسی میتواند در برابر این احساسات عمیق، همچون زبانی که بیش از دوصد نفر با آن سخن میرانند، صحبت کند؟
هوش مصنوعی: عشق و جنون در وجود ما عمیقاً ریشه دوانده و از آن نمیتوانیم رها شویم، حتی اگر به دنبال نشانههای روشنی باشیم که ما را به آرامش برساند.
هوش مصنوعی: نقوش و طرحهای زیبای آینه، خواب و خیال را به یاد میآورند. دلهای ساده و بیآلایش از نگاه کردن به خطوط و خالها و زیباییها سرمست و مشغول میشوند.
هوش مصنوعی: اگر دل از شرم خود را اصلاح نکند، عقل چگونه میتواند روح عشق را تربیت کند؟ در این صورت، چنین شخصی که از عشق غافل است، مانند زالی خواهد بود که از ویژگیهای نیکو و اصیل بیبهره است.
هوش مصنوعی: قبل از طلوع صبح، شب هرگز نمیتواند سفید شود، زیرا وقتی پردههای هستی کنار میروند، چهرهی خوشبختی نمایان میشود.
هوش مصنوعی: عطش شوق من برای وصال آنچه در آینه میبینم، بیشتر شده است. حالا که به تصویر نگاه میکنم، این احساس عمیقتر میشود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.