دمید صبح تجلی به جان شتاب کنید
ز سردسیر جهان رو به آفتاب کنید
درین محل که گشوده است صبح دفتر فیض
ستاره ای ز برای خود انتخاب کنید
کنون که زر به سپر بخش می کند خورشید
چه لازم است نظر را سیه به خواب کنید
هوای عالم بالا کنید چون شبنم
بس است چند اقامت درین خراب کنید
ز روی دل بفشانید گرد هستی را
نظر به شاهد مقصود بی حجاب کنید
مگر رسید به پابوس بحر چون سیلاب
به آه گرم دل سنگ خویش آب کنید
عمارت نفس پوچ را بقایی نیست
ز بحر چند جدا خانه چون حباب کنید
ز خون دیده خود می به ساغر اندازید
ز رنگ چهره خود سیر ماهتاب کنید
چراغ دولت بیدار را فروغی نیست
نظر به گوشه آن چشم نیمخواب کنید
ز شعر مولوی روم چون بپردازید
موحدان غزل صائب انتخاب کنید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به تصویرسازی صبح و طلوع آفتاب می‌پردازد و از مخاطب می‌خواهد به سوی روشنی و آفتاب حرکت کند. او به اهمیت انتخاب ستاره‌ای از میان ستاره‌ها اشاره می‌کند و بر این نکته تأکید می‌کند که حالا که خورشید برکت می‌بخشد، نباید به تاریکی فکر کرد. شاعر از ما می‌خواهد که از امیال دنیوی فاصله بگیریم و به زیبایی‌های آن سوی دنیا، یاد معشوق بی‌حجاب و حقیقی، توجه کنیم. او به زوال دنیا و ناپایداری زندگی اشاره می‌کند و از ما می‌خواهد که به جای تعلق به دنیا، به روح و معنویت بپردازیم و از شگفتی‌های عالم آفرینش لذت ببریم. در نهایت، اشاره به اشعار مولوی و انتخاب غزل‌های ناب به عنوان یکی از راه‌های رسیدن به معنا و حقیقت در زندگی است.
هوش مصنوعی: صبح روشنایی و نور به جان شما دمیده شده است، پس به سرعت حرکت کنید و از سرما و ظلمت این دنیا دور شده و به سوی آفتاب و روشنی بروید.
هوش مصنوعی: در این مکان که صبح، برکات و نعمت‌ها را می‌نگشاید، ستاره‌ای را برای خود برگزینید.
هوش مصنوعی: اکنون که خورشید با روشنی‌اش به ما نعمت می‌دهد، دیگر چه نیازی به نگرانی و غمگینی وجود دارد؟ بهتر است ذهن خود را از افکار منفی پاک کنیم و به آرامش برسیم.
هوش مصنوعی: آسمان و فضایی که در آن قرار دارید را فراموش کنید و مانند شبنم باشید؛ کافی است که مدت زیادی در این ویرانه نمانید.
هوش مصنوعی: از چهره دل غبار دنیاست را برطرف کنید و به دیدن معشوق واقعی نگاه کنید، بدون هیچ پوششی.
هوش مصنوعی: آیا ممکن است به پای دریا بروی و مانند سیلاب، با احساساتی گرم و دل‌نگران، سنگ دل خود را نرم کنی و به آب تبدیل شوی؟
هوش مصنوعی: ساختمان وجود انسانی که از واقعیت خالی است، دوامی نخواهد داشت. مانند حباب‌هایی که از دریا جدا می‌شوند، چنین زندگی‌ای پایدار نیست.
هوش مصنوعی: از اشک‌های خود توی جام بریزید و با رنگ صورت‌تان، ماه را حسرت‌زده کنید.
هوش مصنوعی: نور و روشنی که بر اثر بیداری و تلاش دولت ایجاد می‌شود، زمانی به چشم می‌آید که به آن توجه کنند. اگر افراد بخوابند و بی‌توجه باشند، انعکاس آن نور را نمی‌بینند.
هوش مصنوعی: از شعر مولوی روم که بگذریم، برای کسانی که به وحدت اعتقاد دارند، می‌توانید غزل‌های صائب را برگزینید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
به حارسان نکوروی من خطاب کنید
که چشم بد را از یوسفان به خواب کنید
گهی به خاطر بیگانگان سؤال دهید
گهی دل همه را سخره جواب کنید
و چون شدند همه سخره سؤال و جواب
[...]
معاشران به خدائیتی ثواب کنید
حدیث نغز مرا، زینت کتاب کنید
عنان پیش رخ از شه پیاده است وزیر
گرفته سخت و سبک پای در رکاب کنید
به کار صلح که طراح خیر و فلاح
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.