بهار می رسد آماده جنون باشید

ز جوش لاله مهیای جام خون باشید

ز هر نسیم به گلزار می توان ره برد

چه لازم است مقید به رهنمون باشید

به خوشدلی گذرانید زندگانی را

اگر چو لاله وگل کاسه سرنگون باشید

فسون باده شما را به دام می آرد

اگر هزار خردمند وذوفنون باشید

به فکر پوچ مگردید چون حباب گره

ز رقص موجه این بحر آبگون باشید

ازان به داغ شما را جنون سراپا سوخت

که با هزار نظر واله جنون باشید

به نیم قطره قناعت کنید از دریا

که تا به قیمت و قدر از گهر فزون باشید

چو ابر باده شما را به چرخ می آرد

اگر چو کوه زمین گیر از سکون باشید

به نوبهار بنوشید باده چون صائب

بهار چون گذرد باز ذوفنون باشید