مرا به میکده هر کس که راه بنماید
در بهشت به رویش خدای بگشاید
بجز قلمرو مازندران کجا دیگر
کلاه گوشه مینا به ابر می ساید
در آن دیار اقامت مکن که از سردی
زبان آتش سوزان به زینهار آید
بیا به کشور مازندران که در سرما
بغیر آتش می آتشی نمی باید
چنان ربوده اشرف شده است دیده من
که التفات به سیر بهشت ننماید
چنان ز ابر نگردیده است جوشن پوش
که آفتاب در او تیغ کار فرماید
به جای باده مگر بحر را کشم بر سر
که می ز عهده این ابر بر نمی آید
اگر چه از دل سنگین دلبران سازند
بنای توبه درین بوم وبر نمی پاید
ازان همیشه بود بر قرار رنگ گلش
که ماه ماه در او آفتاب ننماید
به این دیار طرب خیز چشم بد مرساد
که کار باده ز کیفیت هوا آید
مرا ز تجربه کاران نصیحتی یادست
که توبه نامه به خط شکسته می باید
حدیث خوبی مازندران واشرف را
زبان کوته صائب چه شرح فرماید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر از میکده و لذتهای آن سخن میگوید و به مازندران که سرزمینی سرد و زیبا است اشاره میکند. او از وفور آتش و گرما در این دیار یاد میکند و این که در سرما فقط آتش میتواند انسان را گرم کند. شاعر به زیباییهای مازندران و ویژگیهای خاص آن اشاره دارد و نشان میدهد که چه قدر عاشق این سرزمین و ویژگیهایش است. همچنین، به طرب و خوشگذرانی در این دیار و سختیهای عشق و توبه نیز میپردازد. در نهایت، او احساس میکند که بیان خوبیهای مازندران و زیباییهایش کار دشواری است و به محدودیتهای زبان در توصیف این زیباییها اشاره میکند.
هوش مصنوعی: هر کسی که مرا به میکده هدایت کند، خدا در بهشت به روی او باز خواهد شد.
هوش مصنوعی: غیر از سرزمین مازندران، کجا دیگر میتوان کلاهی از گوشه مینا بر روی ابر گذاشت؟
هوش مصنوعی: در آن جا زندگی نکن که زبان سرد و بیاحساسش میتواند آتش خشم و نفرت را برانگیزد.
هوش مصنوعی: به مازندران بیا که در سرمای آنجا فقط در کنار آتش میتوان گرما پیدا کرد.
هوش مصنوعی: چنان مجذوب و مسحور او شدهام که حتی به زیباییهای بهشت هم توجهی ندارم.
هوش مصنوعی: هیچگاه مانند این روزها آسمان ابری نیست که آفتاب نتواند به خوبی بدرخشد و کارش را به درستی انجام دهد.
هوش مصنوعی: به جای نوشیدن شراب، آیا میتوانم دریا را بر دوش بگذارم؟ زیرا این ابر هرگز نمیتواند از عهده چنین کاری برآید.
هوش مصنوعی: هرچند که دلهای سنگین و غمگین میتوانند به توبه و بازگشت به سوی خوبیها منجر شوند، اما این توبه در این دنیا پایدار نخواهد بود.
هوش مصنوعی: گل او همیشه با ثبات و زیباست، چرا که در صورت وجود او، حتی ماه نیز نمیتواند خود را نمایان کند.
هوش مصنوعی: به این سرزمین شاد و پر از نشاط، چشم حسود نیفتد، زیرا لذت نوشیدن شراب به خوبی هوای اینجا برمیگردد.
هوش مصنوعی: شخصی از تجربیات دیگران به من توصیهای کرده که برای نوشتن توبهنامهام، باید با خطی ناپخته و غیرقابل خواندن این کار را انجام دهم.
هوش مصنوعی: سخن نیک مازندران و ویژگیهای برجسته آن را نمیتوان به خوبی توسط زبان محدود صائب بیان کرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خوش آید او را چون من به ناخوشی باشم
مرا که خوشی او بود ناخوشی، شاید
مرا چو گریان بیند بخندد از شادی
مرا چو کاسته بیند کرشمه بفزاید
دلم ز اندوه بی حد همی نیاساید
تنم ز رنج فراوان همی بفرساید
بخار حسرت چون بر شود ز دل به سرم
ز دیدگانم باران غم فرود آید
ز بس غمان که بدیدم چنان شدم که مرا
[...]
زهی سزای محامد محمد بن خطیب
که خطبهها همی از نام تو بیاراید
چنان ثنای تو در طبعها سرشت که مرغ
ز شاخسار همی بیثبات نسراید
ز دور نه فلک و چار طبع و هفت اختر
[...]
بهار باز جهان را همی بیاراید
جمال چهرهٔ بستان همی بیفزاید
بسان جلوه گران گوش و گردن گیتی
بگونه گونه جواهر همی بیاراید
سحاب روی شکوفه همی بیفروزد
[...]
خدای کار چو بر بندهای فرو بندد
به هرچه دست زند رنج دل بیفزاید
وگر به طبع شود زود نزد همچو خودی
ز بهر چیزی خوار و نژند باز آید
چو اعتقاد کند کز کسش نباید چیز
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.