تو آن نه ای که ره از خود بدر توانی برد
نمرده از سر خود دردسر توانی برد
کمر نبسته به قصد هلاک خود چون شمع
کجا ز بزم جهان تاج زر توانی برد؟
ز شاخ خشک تو آن روز گل توانی چید
که در بهار سری زیر پر توانی برد
ترا ستیزه به گردون خوش است در وقتی
که التجا به سپهر دگر توانی برد
به داغ عشق اگر آشنا شوی امروز
در آفتاب قیامت بسر توانی برد
گره نکرده نفس را به سینه چون غواص
کجا ز بحر حقیقت گهر توانی برد؟
نه آنچنان ز خود افتاده ای تو غافل دور
که ره به منزل اصلی دگر توانی برد
اگر به خشک لبی چون صدف شوی قانع
به خانه نهر ز آب گهر توانی برد
تو کز صفای دل خویش عاجزی صائب
کلف چگونه ز روی قمر توانی برد؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف انسان و قابلیتهای او میپردازد. او میگوید که انسان میتواند از خود فراتر برود و به مقام و منزلت بالاتری دست یابد. با اشاره به مشکلات و دردها، بر اهمیت عشق و آگاهی تأکید میکند و بیان میکند که اگر انسان به عمق وجود خود پی ببرد و از خود غافل نشود، میتواند به درک و حقیقتی بالاتر برسد. همچنین، شاعر به زیبایی و صفای دل اشاره میکند و نشان میدهد که این ویژگیها موجب دستیابی به گنجینههای پنهان وجود میشود. در نهایت، او تأکید میکند که برای دستیابی به این اهداف، باید در جستجوی عمق وجود خود و عشق باشد.
هوش مصنوعی: تو آن کسی نیستی که بتوانی بدون خروج از خودت، به جایی برسی و از مشکلاتت رها شوی.
هوش مصنوعی: آدمی که برای خودکشی خود را آماده نکرده، مثل شمع نمیتواند از جشن دنیا چیزی به دست آورد، پس چگونه میتواند با تاجی از طلا از این دنیا برود؟
هوش مصنوعی: در روزی که از درخت خشک تو، گل میتوان چید، در بهاری که زیر پر و سایهات قرار داری.
هوش مصنوعی: خوشا به حالت که در زمانی ستیزه و جنگیدن با آسمان برای تو جالب است که میتوانی به آسمانی دیگر پناه ببری.
هوش مصنوعی: اگر با داغ عشق آشنا شوی، امروز میتوانی در روز قیامت در زیر نور خورشید قرار بگیری.
هوش مصنوعی: اگر نفس را به سینه نگرفتهای و مهارت غواصی در دریا را نداری، چگونه میتوانی مروارید حقیقت را از اعماق آن بیرون بیاوری؟
هوش مصنوعی: تو آنقدر از خود بیخبر و غافلی که نمیتوانی راهی به مقصد واقعیات پیدا کنی.
هوش مصنوعی: اگر مانند صدف، در انتظار باران و آبی که بر سرت بریزد، ساکت و خاموش بمانی، میتوانی از نهر زندگی، جواهراتی از آب به دست آوری.
هوش مصنوعی: تو که از صفای درون خود بینصیب هستی، چگونه میخواهی از زیبایی چهرهی ماه، نکتهای برداری؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.