ملال در دل بی مدعا نمی گردد
ز گرد، آب گهر بی صفا نمی گردد
هیشه اول وقت است حق پرستان را
نماز وقت شناسان قضا نمی گردد
کسی که سر به ته بال خویشتن دزدید
رهین منت بال هما نمی گردد
نبست تیغ شهادت دهان زخم مرا
که تشنه سیر ز آب بقا نمی گردد
اگرچه لنگر پرواز چشم گردد کاه
حریف جاذبه کهربا نمی گردد
به دیگران چه خیال است آشنا گردد
رمیده ای که به خود آشنا نمی گردد
چو چوب خشک سزاوار سوختن باشد
قدی که بهر عبادت دوتا نمی گردد
برهنه گو نشود منفعل ز پرده دری
به چشم آینه آب از حیا نمی گردد
سخن چو نیست بجا، گفتنش بود آسان
که هیچ تیر هوایی خطا نمی گردد
دلی که راه به آن زلف می برد صائب
به هیچ سلسله ای آشنا نمی گردد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عمیق و تأملی در مورد زندگی و حقیقتهای انسانی میپردازد. مضمون اصلی آن نشان میدهد که ملال و ناامیدی از دل افراد ساده و بیادعا برنمیخیزد و اینکه فهم عمیق و حقایق معنوی نیازمند زمان و بیداری است. شاعر به تقابل بین ظاهر و باطن، و اهمیت خودآگاهی و شناخت درونی اشاره میکند. همچنین، بر این نکته تأکید میکند که افراد نمیتوانند به سادگی به حقیقت نزدیک شوند و نیاز به تلاش و جدیت دارند. در نهایت، شاعر به عدم تأثیرگذاری ظواهر بر باطن و عمق وجود اشاره میکند، و بیان میکند که شناخت حقیقی خود نیازمند اندیشه و مراقبت است.
هوش مصنوعی: ناراحتی و اندوه در دل کسی که هرگز ادعایی ندارد، از مشکلات و سختیها به وجود نمیآید؛ همانطور که آب زلال و باارزش اگر ناخالص باشد، هرگز به وضوح و خلوص نمیرسد.
هوش مصنوعی: هیچگاه برای حق پرستان نماز در زمانی که تعیین شده است قضا نمیشود، چون آنها همیشه به وقت خود عمل میکنند.
هوش مصنوعی: کسی که خود را به شیوهای ناپسند و حقیر نشان دهد، هرگز نمیتواند از لطف و حمایت بالای عظیم و بلندپروازان بهرهمند شود.
هوش مصنوعی: تیر شهادت نمیتواند زخم دهان من را پر کند، زیرا من هرگز سیراب نمیشوم از آب جاودانی.
هوش مصنوعی: هرچند که برخی عوامل میتوانند مانع پرواز و حرکت آزادانهمان شوند، اما هیچ چیز نمیتواند نیروی جذابیت و تأثیر بینظیر برخی چیزها را کم کند.
هوش مصنوعی: به دیگران چه اهمیتی میدهد آیا با آنها آشنا میشوم، در حالی که خودم حتی نمیتوانم با خودم آشنا شوم.
هوش مصنوعی: چوب خشک به خاطر عدم کاراییاش مناسب سوختن است، و انسانی که برای عبادت و کارهای نیک تلاش نمیکند، مثل آن چوب بیارزش است.
هوش مصنوعی: اگر کسی به وسوسههای شهوانی بیتوجه باشد و در برابر آنها منفعل نشود، مانند آینهای است که آب درونش تحت تأثیر حیا و عفت تغییر نمیکند. در واقع، او هیچگاه در موقعیتهای دشوار و فریبنده دچار ضعف و خجالت نمیشود.
هوش مصنوعی: وقتی کلام در جای خود نباشد، به زبان آوردن آن ساده میشود؛ چون هیچ تیری که در هوا پرتاب شود، اشتباه نمیکند.
هوش مصنوعی: دل عشاقی که به زلف معشوقه راه پیدا میکند، هیچگاه به دیگر ارتباطها و وابستگیها آشنا نمیشود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
غم از دلم به جدائی جدا نمی گردد
دلم ز بند ملامت رها نمی گردد
دل مرا ز غم عشق سرزنش مکنید
که دل به سرزنش از عشق وا نمی گردد
چو ذره ئیست دل من هوا پرست از مهر
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.