نه همین دل ز سر زلف تو مفتون گردید
هرکه پیوست به این سلسله مجنون گردید
حسن از تربیت عشق زبان آور شد
سرو در زیر پر فاخته موزون گردید
شب مهتاب بود روز سیه در نظرش
دل هرکس که در آن طره شبگون گردید
بخل آن روز دوانید رگ و ریشه به خاک
که زمین پرده مستوری قارون گردید
هرکه مفتون سر زلف سخن شد، داند
که دل صائب از اندیشه چرا خون گردید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف عشق و تأثیرات شگرف آن بر دل و جان انسانها میپردازد. بیان میکند که هر کسی که به زلف معشوق دل ببازد، دیوانه عشق میشود و حسن و زیبایی در دل عشق متولد میشود. همچنین به تضادهای موجود در عشق اشاره میکند، مانند شب و روز، و تأثیر منفی بخل بر دلهای عاشقان. سرانجام، شاعر به این نتیجه میرسد که هر که دلش از عشق مجروح شده، میداند که چرا چنین احساسی پیدا کرده است.
هوش مصنوعی: این دل فقط به خاطر زیباییهای موهای تو مجذوب نشده است؛ هر کسی که به این راه و عشق بپیوندند، بیخود و دیوانه میشود.
هوش مصنوعی: زیبایی و جذابیت از پرورش عشق به وجود آمده است؛ همانطور که درخت سرو تحت سایهی پرنده فاخته، به شکلی موزون و زیبا رشد میکند.
هوش مصنوعی: در شب روشن ماه، روز سیاه به نظرش میرسید، دل هر کسی که در آن موهای شبتاب او گرفتار شده بود.
هوش مصنوعی: در آن روز، بخل و حرص به شدت در دلها ریشه دواند و باعث شد که زمین پوششی بر خود بگیرد و به طرز عجیبی مانند قارون، ثروت را پنهان کند.
هوش مصنوعی: هر کسی که از زیبایی و جذابیت کلام فریفته شود، میفهمد که چرا دل صائب از فکر و اندیشه به درد و خونریزی دچار شده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
فتنه در نرگس فتان تو مفتون گردید
نافه چین بخم زلف تو مرهون گردید
بعد از این سینه خلقت بود آماج خدنگ
هر کجا بود دلی از ستمت خون گردید
لعل و یاقوت و نمک شکر و شیر و مرجان
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.