هرکه را چشم بر آن طاق دو ابرو افتاد
دو جهان یکقلم از طاق دل او افتاد
تا قیامت نتواند به ته پا نگریست
چشم هرکس که بر آن قامت دلجو افتاد
پیش صاحب نظران نقطه بسم الله است
خال مشکین که بر آن گوشه ابرو افتاد
چون تو از ناز به دنبال نبینی هرگز
به چه امید به دنبال تو گیسو افتاد؟
تیره بختی نکند خوش سخنان را خاموش
چه کند سرمه به چشمی که سخنگو افتاد؟
نیست چندان خطری شیشه به سنگ آمده را
جای رحم است بر آن کز نظر او افتاد
نیست ممکن به حقیقت نکشد عشق مجاز
واصل بحر شود هر که درین جو افتاد
آه کز خیرگی دیده بی پرده من
دیدن یار به آیینه زانو افتاد
یکی از گوشه نشینان جهان شد صائب
هرکه را چشم به کنج دهن او افتاد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره زیبایی و جذبه شیفتهوار معشوق است. شاعر به تاثیری که دیدار معشوق بر بینندگان دارد اشاره میکند و میگوید هرکه به آن چشمها و ابروها نگاه کند، همه چیز را فراموش میکند و به شدت تحت تاثیر قرار میگیرد. همچنین، شاعر به ناامیدی و سرنوشت تیره کسانی که همچنان در پی محبوب خود هستند، اشاره میکند. در نهایت، او به عشق و آرزوهای ناممکن در این مسیر اشاره میکند و از زیبایی نامتعارف معشوق میگوید که میتواند هر کسی را مجذوب خود کند.
هوش مصنوعی: هرکسی که به زیبایی و جذابیت ابروان کسی خیره شود، تمام دنیا را فراموش میکند و تمام احساساتش تنها به دل آن فرد معطوف میشود.
هوش مصنوعی: چشم هر کسی که به آن قامت دلربا نگاه کند، تا قیامت نمیتواند به پایین پای خود خیره شود.
هوش مصنوعی: درباره زیبایی و جذابیتی صحبت میشود که در نقطه آغاز یک کار یا موضوع، به ویژه در چهره یا ظاهر شخصی، وجود دارد. این زیبایی به قدری خاص و دلربا است که توجه همه را به خود جلب میکند. در اینجا، به یک نقطه کوچک و خاص اشاره میشود که در کنار یک ویژگی زیبا، جلوهای خاص پیدا کرده است.
هوش مصنوعی: زمانی که تو با ناز و کرشمه رفتار میکنی و هیچ توجهی به دیگران نداری، کسی به چه امید میتواند به دنبال تو برود و به چیزی که دست نیافتنی است، تکیه کند؟
هوش مصنوعی: بدبختی نمیگذارد کسانی که خوب سخن میگویند، خاموش بمانند. وقتی که زبانی برای بیان وجود دارد، چه کاری میتواند کرد برای چشمی که خود را با سرمه آرایش کرده اما گویا با زبان در بند است؟
هوش مصنوعی: شیشهای که به سنگ اصابت کرده، خطر زیادی ندارد و باید بر آن رحم کرد، چرا که از نگاه او دور افتاده است.
هوش مصنوعی: عشق واقعی نمیتواند به طور کامل از طریق عشقهای غیرواقعی و ظاهری تجربه شود. هر کس که وارد این جریان عمیق و حقیقی شود، به عمق و حقیقت زندگی دست پیدا خواهد کرد.
هوش مصنوعی: اوه، به خاطر حیرت و شگفتی که از دیدن یارم دارم، چشمم به سوی او دوخته شده و مانند کسی که در آینه به او خیره شده، در دلم زانو زدهام.
هوش مصنوعی: صائب، شاعر کنجنشینی است که نشان میدهد هر کسی که به درون خود و دنیای کوچک و خاص خویش توجه کند، به نوعی به او میرسد. این به معنی آن است که زندگی میتواند در هر گوشهای از جهان معنا داشته باشد و انسانها به دنبال یافتن عمق وجود خویش هستند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.