خرد از سر زجوش شعله سودا برون آمد
جنون عشق موجی زد کف از دریا برون آمد
به این وارونی طالع درین میخانه چون باشم؟
مکرر خون به مینا کردم وصهبا برون آمد
پریشانگرد را آغاز و انجامی نمی باشد
کدامین گردباد از دامن صحرا برون آمد؟
چنان بر سنگ بیرحمانه زد پیمانه را زاهد
که بیتابانه آه از سینه خارا برون آمد
غلط بوده است شمع صبح را پرتو نمی باشد
شرابی چون شفق از مشرق مینا برون آمد
نیام دشنه الماس شد پهلوی من صائب
اگر خاری به سعی سوزنم از پا برون آمد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به توصیف احساسات عمیق و متناقض ناشی از عشق و جنون می‌پردازد. او به صورت نمادین به زجوش و خروش درونی خود اشاره می‌کند و بیان می‌کند که از دل عشق و شور، خیالات و تصورات جدیدی به وجود آمده است. همچنین از سرنوشت ناپایدار و وارونگی تقدیر سخن می‌گوید و بیان می‌کند که در میخانه زندگی دچار بلاتکلیفی است. شاعر به تضادهای موجود در زندگی، از جمله درد و لذت، و واکنش‌های احساسی به فشارهای بیرونی اشاره می‌کند. او با استفاده از تصاویری قوی مانند "پیمانه" و "شرابی چون شفق"، احساسات خود را بیان می‌کند و نشان می‌دهد که عشق و درد در زندگی او توأمان وجود دارند. در نهایت، شاعر به واقعیت سختی‌ها و چالش‌ها در مسیر عشق و زندگی اشاره می‌کند که همچون دشنه‌ای الماس، به او آسیب می‌زند.
هوش مصنوعی: معنی این بیت به این صورت است که عقل و فهم از شدت احساسات و شور عشق، به شدت تحت تاثیر قرار گرفته و مانند آبی که از دریا خارج می‌شود، عشق نیز با قدرت و شدت خود را نشان می‌دهد. در واقع، عشق می‌تواند باعث فراموشی عقل و آرامش انسان شود و آن را به حالتی هیجانی و پرشور تبدیل کند.
هوش مصنوعی: با توجه به سرنوشت نامناسبی که دارم، چگونه می‌توانم در این میخانه اقامت کنم؟ مدام در ظرف شراب خون می‌ریزم و نتیجه‌اش به بیرون آمده است.
هوش مصنوعی: در زندگی هر کسی، دچار آشفتگی و بی‌نظمی‌هایی می‌شویم که هیچ آغاز و پایانی ندارد. سوال این است که از کدام گردباد زندگی ما به این وضع درآمده است؟
هوش مصنوعی: زاهد به طرز بی‌رحمانه‌ای بر سنگ کوبید و با این کار، باعث شد که آهی از سینه‌اش به بیرون بیاید، گویی سنگ هم تحت تاثیر این ضربه به ناراحتی درآمده است.
هوش مصنوعی: شمع صبح نمی‌تواند نوری داشته باشد؛ چرا که همانند شرابی که از مشرق مینا می‌جوشد، نوری از صبح نمی‌تابد.
هوش مصنوعی: دشنه الماس به پهلوی من وارد شده، صائب. اگر از پایم خار بیرون بیاید، به خاطر تلاشم برای سوزاندن آن است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.