کدامین روز بر حالم دل خارا نمی سوزد؟
ز اشک آتشینم دامن صحرا نمی سوزد
کدامین روز اشک من به دریا روی می آرد؟
که همچون شمع، ماهی در دل دریا نمی سوزد
بود دلسردیی لازم کمال عشقبازی را
که عاشق تا به کام دل نسوزد وا نمی سوزد
من گریان سراپا سوختم از داغ تنهایی
که می گوید در آتش چوب تر تنها نمی سوزد؟
اگر نه آتش سوزنده دست آموز می گردد
چرا دست کسی از ساغر صهبا نمی سوزد؟
نمی گردد به گردش فیض چون پروانه هر ساعت
کسی چون شمع تا در پرده شبها نمی سوزد
درین بستانسرا سرو سرافرازی نمی یابم
که همچون شمع سبز از رشک آن بالا نمی سوزد
اگر نه آشتی داده است ساقی جنگجویان را
چرا از آتش می پنبه مینا نمی سوزد؟
دلیل صافی عشق است خاموشی و حیرانی
که در روغن نمک تا هست بی غوغا نمی سوزد
زخورشید قیامت مشرب عاشق چه غم دارد؟
که داغ لاله هرگز سینه صحرا نمی سوزد
چه پروا دارد از دمسردی اغیار داغ ما؟
گل خورشید عالمتاب از سر ما نمی سوزد
نهال طور در آب و عرق غرق است از خجلت
زرشک کلک صائب نیشکر تنها نمی سوزد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به توصیف دردها و رنجهای عشق و تنهایی میپردازد. او از سوختن دل و بیقراری ناشی از عشق صحبت میکند و میگوید که هیچ روزی نیست که حالش ناراحت نباشد و دلش نسوزد. او به مقایسههای مختلف میپردازد که در آنها عشق، غم و تنهایی را به شعلههای آتش و شمع تشبیه کرده و بیان میکند که عاشق تا زمانی که در آتش عشق نسوزد، نمیتواند به کمال برسد. شاعر همچنین به این نکته اشاره میکند که در دنیای عشق، عناصر طبیعی مانند آب و آتش نیز در احساسات و روابط انسانی اثرگذار هستند. در نهایت، او از تحمل و صبر در عشق و زندگی میگوید، که در هر حال و هر مکان، درد و رنج عشق را تجربه کرده است.
هوش مصنوعی: هر روز که میگذرد، دردی در دل من وجود دارد که بیوقفه مرا میآزارد. حتی با اشکهای سوزان من، دامن طبیعت هم تحت تأثیر قرار نگرفته و نمیسوزد.
هوش مصنوعی: کدام روز است که اشکهایم به دریا میریزد؟ چرا که مثل شمع، ماهی در دل دریا نمیسوزد.
هوش مصنوعی: برای رسیدن به کمال در عشق، گاهی باید دلسردی را تجربه کرد. زیرا یک عاشق تا زمانی که به تمام آرزوهای دلش نرسد، نمیتواند به طور کامل بسوزد و عاشقانه بیفتد.
هوش مصنوعی: من به شدت از درد تنهایی گریان هستم و احساس میکنم مانند چوب تر که در آتش نمیسوزد، در این وضعیت تنها باقی ماندهام.
هوش مصنوعی: اگر آتش به سادگی قابل کنترل باشد، پس چرا دست کسی که مشغول نوشیدن شراب است نمیسوزد؟
هوش مصنوعی: هیچکس مانند پروانهای که هر لحظه دور میگردد، به فیض و نعمت در گردش نیست؛ بلکه مانند شمعی است که فقط در تاریکی شب میسوزد و روشن میشود.
هوش مصنوعی: در این باغ، درخت سروی را نمیبینم که مانند شمع سبز، از حسادت آن بالاتر به خود بگیرد و بسوزد.
هوش مصنوعی: اگر ساقی جنگجویان را به صلح و آرامش رسانده، پس چرا پنبه مینا از آتش نمیسوزد؟
هوش مصنوعی: عشق واقعی با سکوت و شگفتی همراه است، مانند روغن و نمک که در آرامش و بیسر و صدا باقی میمانند و نمیسوزند.
هوش مصنوعی: عاشق هیچ نگرانی از نور خورشید قیامت ندارد، چرا که زخم گل لاله هرگز نمیتواند دل صحرا را بسوزاند.
هوش مصنوعی: ما از درد و رنجی که دیگران برایمان به وجود میآورند، نگران نیستیم. چرا که عشق و محبت ما مانند گلی در آفتاب درخشان است و از ما آسیب نمیبیند.
هوش مصنوعی: نهال طور (جایی که حضرت موسی ندا خدا را شنید) در آب و عرق (عاطفه و احساسات) غرق شده است و به خاطر شرم و خجالت مثل زرشک، در حالی که نیشکر به تنهایی نمیسوزد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.