دل ما بر سیه روزان فقر از خود فزون سوزد
چراغ خانه ما در برون بیش از درون سوزد
به چشم روشنم از اشک خواهد شد سیه عالم
به این عنوان اگر در دل مرا چون لاله خون سوزد
ندارد رنگی از بال سمندر آتش سوزان
کجا آن پرده شرم از شراب لاله گون سوزد؟
بود دست حمایت عشق حسن آتشین خو را
که لرزد شمع بر خود بیشتر پروانه چون سوزد
اگر نعلش در آتش نیست از خورشید رخساری
چرا هر شب ز انجم داغ چرخ نیلگون سوزد؟
برآرد سر چو دود از خیمه گستاخانه لیلی را
نفس چون گردباد آن را که در دشت جنون سوزد
ندارم شکوه ای از طالع وارون، به این شادم
که می آید به پایان زود چون شمعی نگون سوزد
نشوید خواب اگر از چشم شیران گریه مجنون
که در شبها چراغی بر سر اهل جنون سوزد؟
برآید روز حشر از بوته صائب چون زر خالص
به درد و داغ عشق آن کس که در اینجا فزون سوزد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر به توصیف دلتنگی و درد ناشی از فقر و رنج سیهدیدگان میپردازد. شاعر احساس میکند که درد و سوزش در دل او بیشتر از دیگران است و روشنایی زندگیاش بیشتر در بیرون از خانه یافت میشود. او به عشق و احساسات شعلهور اشاره میکند و نشان میدهد که حتی اگر در زندگیاش نشانهای از خوشی نباشد، عشق و اشتیاق او همچنان زنده و سوزان است. شاعر همچنین از آینده و روز قیامت صحبت میکند و به این نکته اشاره میکند که عشق و درد او در این دنیا عمیقتر از هر چیزی است و ترس و ناراحتی او از سرنوشت، باعث نمیشود که از این احساسات رها شود. به طور کلی، شعر غم و اندوه ناشی از عشق و فقر را با تصاویری زیبا و آتشین بیان میکند.
هوش مصنوعی: دل ما برای کسانی که در فقر و تنگدستی به سر میبرند، بیشتر از خود ما میسوزد. همچنین، روشنایی و امیدی که در منزل ما وجود دارد، بیشتر از آنچه در درون خودمان احساس میکنیم، در جهان بیرون میدرخشد.
هوش مصنوعی: اگر اشکهایم را در چشم روشن خود ببینم، دنیای تاریک و غمگین را شبیه لالهای میسوزانم که در دل دارد.
هوش مصنوعی: پرنده سمندری که در آتش میسوزد، هیچ جنسی از رنگهای ناب ندارد، پس چگونه ممکن است که این پرده شرم از شراب قرمز لاله مانند بسوزد؟
هوش مصنوعی: عشق همچون دستی حمایتی است که اگر به زیبایی و جذابیتی همچون حسن باشد، میتواند باعث شود که پروانه در حرارت و نور شمع بیش از پیش بسوزد و بلرزد.
هوش مصنوعی: اگر در آتش نعلش نیست، پس چرا هر شب چهرهاش مانند خورشید میدرخشد و از ستارگان آسمان داغ و سوزان است؟
هوش مصنوعی: سر از خیمه بلند میشود و مانند دود به آسمان میرود، لیلی به طور بیپروا نفس میکشد. مانند گردبادی که در دشت جنون برمیخیزد و همه چیز را میسوزاند.
هوش مصنوعی: من از سرنوشت بد خود ناراحتی ندارم، زیرا برایم خوشایند است که مانند شمع زود میسوزم و این چرخه به پایان میرسد.
هوش مصنوعی: اگر شیران خوابشان نرود، مجنون هم به خاطر گریهاش بیخواب نخواهد ماند. در شبها، نوری وجود دارد که بر سر دیوانگان میتابد.
هوش مصنوعی: روز قیامت از دل صائب به مانند زر خالص بیرون میآید، زیرا آن کسی که در این دنیا بیشتر از عشق رنج برده، داغ عشقش را با خود دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.