سمندر داغها از آتش رخسار او دارد
کجا یاقوت تاب گرمی بازار او دارد
نه تنها نقطه خاک است چون ناقوس ازو نالان
که چرخ از کهکشان هم بر کمر زنار او دارد
به تیغ کوه خون خویش را چون لاله می ریزد
زبس کبک خرامان خجلت از رفتار او دارد
زخط سبز دارد طوطیان خوش سخن با خود
کجا پروای طوطی لعل شکربار او دارد؟
چه حاجت شبنم بیگانه گلزار الهی را؟
نظر بر زیب و زینت کی گل رخسار او دارد؟
مگر پوشیده چشمی دست گیرد پیر کنعان را
درین گلشن که حسن یوسفی هر خار او دارد
زسرو خوشخرام او که غافل می تواند شد؟
که دل تعلیم از خود رفتن از رفتار او دارد
گریبان چاک سازد چون می پرزور مینا را
به خون هر که رغبت غمزه خونخوار او دارد
نخواهد رخنه زخم نمایان ماند در دلها
اگر این چاشنی شیرینی گفتار او دارد
دل روشن به دست آور اگر دیدار می خواهی
که این آیینه تاب جلوه دیدار او دارد
مرا بیکار داند عقل کارافزا، نمی داند
که هر کس را به کاری غمزه پرکار او دارد
نگرداند زخورشید قیامت روی خود صائب
خریداری که داغ گرمی بازار او دارد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره زیبایی و جذابیت شخصی خاص است که به گونهای توصیف شده که نه تنها بر دل عاشقان تأثیر میگذارد، بلکه جهان را نیز تحت تأثیر قرار میدهد. شاعر با تشبیههای مختلف از جمله "سمندر داغها" و "یاقوت تاب" سعی در نشان دادن داغ و گرمای وجود این شخص دارد. او به مهارت در جذب توجه و احساسات دیگران اشاره میکند و زیبایی چهرهاش را با گلها و سبزینگی طبیعت مقایسه میکند. در ادامه، تاکید میشود که هیچ چیز نمیتواند به اندازه این زیبایی دلانگیز و سخن دلنواز او تاثیرگذار باشد. در نهایت، شاعر به دشواریهای عشق و دلباختگی اشاره میکند و میگوید که عقل نمیتواند احساسات عاشقانه را درک کند و تنها در برابر جذابیت این شخص عاجز است.
هوش مصنوعی: سمندر به دلیل گرما و آتش که در چهرهاش وجود دارد، داغی را تجربه میکند؛ حال آنکه یاقوتی که در بازار او هست، گرمای خاصی را به خود میگیرد.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که خاک تنها نقطهای بر روی زمین نیست، بلکه از آنجا صدایی شبیه به نواختن ناقوس به گوش میرسد. این صدا نشاندهنده این است که حتی کهکشانها نیز به زمین وابسته هستند و همچون دایرهای به دور آن میچرخند. در واقع، همهچیز در عالم به نوعی به زمین و خاک ارتباط دارد و تحت تأثیر آن قرار میگیرد.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به زیبایی و لطافت گل لاله اشاره میکند و مقایسهای بین خون خود و رنگ قرمز لاله انجام میدهد. او همچنین به کبکهای خرامان اشاره میکند که به خاطر رفتار و زیبایی کوه و گل لاله دچار خجالت شدهاند. بنابراین، این تصویر به هم آمیختگی زیبایی، خجالت و احساساتی عمیق را به نمایش میگذارد.
هوش مصنوعی: طوطیهای خوشسخن با رنگ سبز خود، از کجا به فکر طوطی قرمز و شیرینزبان هستند؟ آنها به زیبایی و حسن کلام خود مشغولند و به طوطی دیگر نیاندیشند.
هوش مصنوعی: شبنم بیگانه در باغ الهی به چه کاری میآید؟ وقتی که گل تنها زیبایی و جذابیت چهره او را مینگرد.
هوش مصنوعی: اگر یک چشم پنهانی وجود داشته باشد، میتواند دست پیر کنعان را در این باغ زیبا بگیرد؛ چرا که زیبایی یوسف هر خار (زخم و درد) خود را دارد.
هوش مصنوعی: کیست که بتواند از زیبایی و شادابی سرو دلانگیز او غافل شود؟ زیرا دل ما بهواسطه رفتار او به یادگیری و آموزش میپردازد.
هوش مصنوعی: وقتی مینا در دلش شوری عاشقانه دارد، گردن چاک میکند و به خون میافتد. هر کسی که به زیباییهای کشنده او تمایل داشته باشد، از این عاشقانه آسیب خواهد دید.
هوش مصنوعی: اگر سخن او خوشایند و شیرین باشد، زخمها و دردها در دلها باقی نخواهند ماند و نمایان نخواهند شد.
هوش مصنوعی: اگر میخواهی به معشوق خود برسی، دل پاک و روشنی کسب کن؛ زیرا این دل مانند آینهای است که میتواند زیباییهای او را منعکس کند.
هوش مصنوعی: عقل به من میگوید که من بیکار هستم و هیچ فعالیتی ندارم، اما نمیداند که هر کسی، به طریقی خاصی و با ناز و اشارهاش، به کار مشغول است.
هوش مصنوعی: در روز قیامت، کسی که مانند خورشید روشن و درخشان است، به خاطر گرمای بازارش همیشه مشغول و فعال است و هیچ گاه برنمیگردد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.