معانی اهل صورت را به گرد دل نمی گردد
به منزل، چون مصور شد، ملک داخل نمی گردد
نبرد از مغز زاهد باده گلرنگ خشکی را
به آب زندگانی این زمین قابل نمی گردد
نگاه بی غرض با حسن در یک پیرهن باشد
حجاب چشم مجنون پرده محمل نمی گردد
دل بیتاب پاس عصمت معشوق می دارد
به گرد شمع، این پروانه در محفل نمی گردد
نگردد سنگ راه سالکان آسایش دنیا
که سیل تندرو آسوده در منزل نمی گردد
نباشد بار بر آزاد مردان عقده مشکل
قد سرو و صنوبر خم زبار دل نمی گردد
به امید برومندی نهالی را رسانیدم
ندانستم کز او جز بار دل حاصل نمی گردد
زقتلم چون حنا آن دست سیمین را نگارین کن
که خون من و بال دامن قاتل نمی گردد
دم نشمرده صائب جنگ دارد با دل روشن
که صبح صادق از پاس نفس غافل نمی گردد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر به موضوعات مختلفی اشاره شده است. شاعر به مفهوم عمیق و معنوی زندگی و دشواریهای آن میپردازد. او بیان میکند که برخی افراد به دلیل مشغولیت با ظواهر و دنیا نمیتوانند به حقیقت و عمق وجودی خود دست یابند. عشق و شیدایی نیز به عنوان نیروهایی قوی توصیف شدهاند که مانع از آرامش واقعی انسان میشوند. شاعر بر این نکته تأکید دارد که مشکلات و دردها در زندگی همیشه وجود دارند و انسان باید با آنها به نوعی کنار بیاید. در نهایت، او به این نتیجه میرسد که در پی حقیقت و معنویت، انسان باید از قید و بندهای دنیوی آزاد شود و به سمت رشد و بالندگی درونی حرکت کند.
هوش مصنوعی: معنای این بیت بیانگر این است که افرادی که تنها به ظواهر و اشکال مادی توجه دارند، نمیتوانند به عمق معانی و مقاصد واقعی برسند. وقتی که چیزی به یک شکل ظاهری مشخص تبدیل میشود، عوالم بالاتر و معنوی در آن حضور نمییابند و به نوعی از درک عمیق دور میشوند. این بیت به ما یادآور میشود که فراتر از ظاهر، باید به جوهر و حقیقت امور توجه کنیم تا به واقعیتهای عمیقتری دست یابیم.
هوش مصنوعی: تعارض و جدل در فکر و اندیشه فرد زاهد باعث میشود که او نتواند از زیباییهای زندگی بهرهمند شود. تنها با نوشیدن باده و خلاقیت، میتوان به زندگی و شادابی واقعی دست یافت. در غیر این صورت، زندگی در این دنیا بیمعنا و بیارزش خواهد بود.
هوش مصنوعی: چشمی که بدون هیچ توقع و هدفی به زیبایی نگاه کند، با وجود داشتن یک حجاب، نمیتواند مانع از این شود که عشق و شیدایی در دل مجنون بماند.
هوش مصنوعی: دل عاشق به خاطر پاکی و عفت معشوقش بسیار نگران و هیجانزده است، اما مانند پروانهای که به دور شمع میچرخد، در این جمع و این احساس نمیتواند سرگردان شود.
هوش مصنوعی: سنگی که در راه سالکان قرار دارد، باعث آرامش خاطر نمیشود و همچنان که سیل تندرو نمیتواند در جا بماند، شرایط دنیوی هم آرامش را برنمیسازد.
هوش مصنوعی: آزاد مردان نباید از مشکلاتی که شبیه به محدودیتها و سختیهای زندگی هستند، احساس سنگینی کنند. آنها همچون درختان سرو و صنوبر که سر راست و استوار هستند، باید قوی و مستقل باقی بمانند و تحت تأثیر سنگینی دل قرار نگیرند.
هوش مصنوعی: با امید به اینکه درختی رشد کند، نهالی را پرورش دادم، اما نمیدانستم که از آن تنها غم و اندوه به دست میآید.
هوش مصنوعی: دست نقرهایات را مثل حنا رنگین کن، چون خون من و دامن قاتل هرگز در هم نمیآمیزند.
هوش مصنوعی: صائب به این نکته اشاره میکند که پیش از اینکه دم بزند یا کاری کند، باید به دل روشن و آگاه خود توجه کند. روشنایی صبح، نماد آگاهی و بیداری است و او معتقد است که هرگز نباید از نفس و احساسات خود غافل شود. در واقع، او بر اهمیت هوشیاری و آگاهی در زندگی تأکید میکند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
نه از رحم است اگر نخجیر من بسمل نمی گردد
به خون من زبان خنجر قاتل نمی گردد
مرا نتوان به ناز و سر گرانی صید خود کردن
نگردم گرد معشوقی که گرد دل نمی گردد
غبار خاطر خلوت سرای او چرا گردم؟
[...]
میان خلق، با خلق آشنا کامل نمیگردد
که در دریاست آب گوهر و داخل نمیگردد
کدورت از تریهای عدو باشد ز خامیها
سفال از پختگی در آب هرگز گل نمیگردد
نمیداند که مال از بذل کردن میشود افزون
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.