دل ز پهلوی جنون داد فراغت می دهد
عالمی را مایه از سنگ ملامت می دهد
گر نهالی را دهم از چشمه آیینه آب
از سیه بختی همان بار کدورت می دهد
غنچه شو گر از هجوم عشقبازان درهمی
خنده گل بلبلان را بال جرأت می دهد
حسن می خواهی نگاه گرم را معزول کن
باغبان اهل، گلشن را به غارت می دهد
صائب از دست تهی تا کی شکایت می کنی؟
تنگدستی را فلک در خورد همت می دهد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات و اندیشه‌های شاعر در زمینه عشق، رنج و تلاش می‌پردازد. شاعر از دل درد و جنون ناشی از عشق صحبت می‌کند و به این نکته اشاره دارد که اگر عشق به درستی برآورده نشود، درد و ملامت را به دنبال خواهد داشت. او به تصویر کشیدن تناقضات زندگی و سختی‌هایی که در پی تنگدستی و کمبود پیش می‌آید، می‌پردازد. همچنین شاعر به زیبایی‌های عشق و شجاعت در برابر چالش‌ها اشاره می‌کند و به خواننده یادآور می‌شود که در مواجهه با مشکلات، باید به خود اطمینان داشت و از تجربیات دردناک نهراسید.
هوش مصنوعی: دل از شدت جنون احساس آرامش و آسودگی می‌کند، در حالی که این احساس می‌تواند برای دیگران دردسرساز باشد و باعث سرزنش و بی‌رحمی شود.
هوش مصنوعی: اگر نهالی را از چشمه آبی بنشانم، اما به خاطر بدشانسی همان نهال به جای رشد، بار کدورت و ناامیدی را می‌آورد.
هوش مصنوعی: اگر به عشق و زیبایی بپردازی و به آرامش روحی برسی، این سبب دلگرمی و شجاعت دیگران نیز خواهد شد.
هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی زیبایی و جذابیت را به دست آوری، باید انعطاف و محبت را کنار بگذاری، زیرا کسی که در باغ عشق است، می‌تواند زیبایی‌ها را از آن خود کند.
هوش مصنوعی: صائب، تا کی می‌خواهی از وضعیت سخت و نداری خود شکایت کنی؟ بدان که تقدیر و سرنوشت هم به تنگدستی‌ات ادامه می‌دهد و بر اساس قدرت و اراده‌ات به تو می‌دهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.