هر دلی کز عشق گوهر آب شد، گوهر شود
هر که را سوزد درین دریا نفس، عنبر شود
گوشه گیری فیضها دارد درین وحشت سرا
قطره از دریا چو رو پنهان کند گوهر شود
ناقصان را شهپر دعوی است دنیای خسیس
چون شرر با خار آمیزد زبان آور شود
راستی دامان جمعیت به دست آوردن است
رشته چون هموار شد شیرازه گوهر شود
جلوه سرو لب کوثر کند مژگان او
دیده هر کس که از اشک ندامت تر شود
آتش سوزان بود نزدیکی سیمین بران
رشته در عقد گهر هر روز لاغرتر شود
دیده از وضع مکرر خون خود را می خورد
ورنه دل در هر تپیدن عالم دیگر شود
می شود بر کاملان اوضاع دنیا خوشگوار
تلخی از دریا نبیند قطره چون گوهر شود
در دل پرآتش خود جای صائب چون دهم؟
نازنینی را که گل در پیرهن اخگر شود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این متن بیانگر مفاهیمی عمیق از عشق و حقیقت است. عشق به عنوان عاملی برای تبدیل انسان به گوهر و ارزشمند شدن او معرفی شده است. افرادی که در این دریا فرو می‌روند و در سوز عشق می‌سوزند، به مهر و زیبایی نزدیک می‌شوند. همچنین به نقش جامعه و جمعیت در زندگی اشاره شده و گفته شده که با همدلی می‌توان زندگی را هرچه بیشتر زیبای کرد. در نهایت، به تأثیر عشق و حالت‌های درونی انسان اشاره می‌شود که می‌تواند باعث تحولی عمیق در روح و نوع زندگی او شود.
هوش مصنوعی: هر کسی که به خاطر عشق، دلش پاک و زلال شود، مانند مروارید خواهد بود. و هر کسی که در این دریای عشق دلی آتشین داشته باشد، به مانند عنبر ارزشمند و گرانبها خواهد شد.
هوش مصنوعی: در تنهایی و دوری از دنیا، انسان می‌تواند از نعمت‌ها و فیض‌های خاصی بهره‌مند شود. مانند یک قطره که اگر در دل دریا پنهان شود، تبدیل به گوهر باارزشی می‌گردد.
هوش مصنوعی: افراد ناتوان و تُنُک، در تلاش برای نشان دادن خود، به دنیای کوچک و حقیر می‌چسبند، همان‌طور که آتش (شرر) با خار ترکیب می‌شود، در این میان ممکن است که کسی خود را سخنگوی بزرگ و مهم نشان دهد.
هوش مصنوعی: برای دستیابی به حقیقت و ارتباط با دیگران، باید به جمعیت و جامعه پیوست. زمانی که امور به درستی سامان‌دهی شود، ارزش و زیبایی به وجود می‌آید.
هوش مصنوعی: چشم‌های او با زیبایی و نازش مانند درخت سرو و لبش مانند آب کوثر، تأثیری عمیق بر هر کسی می‌گذارد که به خاطرندامت‌ها و گناه‌ها، اشک می‌ریزد و دلش را تر می‌کند.
هوش مصنوعی: نزدیکی به سیمین مانند آتش سوزان است و هر روز که می‌گذرد، رشته‌ای که به گوهر وصل است ضعیف‌تر و لاغرتر می‌شود.
هوش مصنوعی: چشم به وضعیت تکراری خود می‌نگرد و از آن غمگین است، وگرنه هر بار که دل می‌تپد، می‌تواند تجربه‌ای تازه و دنیایی متفاوت باشد.
هوش مصنوعی: اگر انسان‌های کامل و بزرگ منش در دنیا زندگی کنند، حتی اگر مشکلات و سختی‌هایی هم وجود داشته باشد، آنها مانند قطره‌ای از دریا هستند که به خاطر ارزش و ویژگی‌های گرانبهایشان، تلخی‌ها را نادیده می‌گیرند و به سوی زیبایی‌ها و لذایذ زندگی می‌گرایند.
هوش مصنوعی: چگونه می‌توانم صائب را در دل پرآتش خود جای دهم؟ وقتی که نازنینم چون گلی در پیرهن آتش، زیبا و بی‌نظیر است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
باد نورزی همی در بوستان بتگر شود
تا ز صنعش هر درختی لعبتی دیگر شود
باغ همچون کلبۀ بزّاز پر دیبا شود
باد همچون طلبۀ عطار پر عنبر شود
سونش سیم سپید از باغ بردارد همی
[...]
گر نه آیین جهان از سر همی دیگر شود
چون شب تاری همی از روز روشن تر شود
روشنایی آسمان را باشد و امشب همی
روشنی بر آسمان از خاک تیره بر شود
روشنی بر آسمان زین آتش جشن سده ست
[...]
باد نوروزی همی در بوستان سامر شود
تا به سحرش دیدهٔ هر گلبنی ناظر شود
گل که شب ساهر شود پژمرده گردد بامداد
وین گل پژمرده چون ساهر شود زاهر شود
ابر هزمان پیش روی آسمان بندد نقاب
[...]
آمد آن فصلی کزو طبع جهان دیگر شود
هر زمین از صنعت او آسمان پیکر شود
باغ او مانند صورتخانهٔ مانی شود
باغ ازو مانند لعبت‌خانهٔ آزر شود
کوهسار از چادر سیماب‌گون آید برون
[...]
دور عالم جز به آخر نامدست از بهر آنک
هر زمان بر رادمردی سفله‌ای مهتر شود
آن نبینی آفتاب آنجا که خواهد شد فرو
سایهٔ جوهر فزون ز اندازهٔ جوهر شود
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.