چون حباب از یکدلان باده نابیم ما
از هواداران پا بر جای این آبیم ما
بر دلی ننشیند از گفتار ما هرگز غبار
ماهیان بی زبان عالم آبیم ما
می شود روشن ز خاموشی چراغ عاشقان
در هلاک خویش چون پروانه بی تابیم ما
راحت دنیا حجاب دیده بیدار نیست
بر بساط گل چو شبنم غنچه می خوابیم ما
نارسایی های طالع مانع است از اتحاد
ور نه با موی میان یار همتابیم ما
فقر را از دیده بد پرده داری می کنیم
گر به ظاهر در لباس صوف و سنجابیم ما
کاروان ما سبکباران نمی داند مقام
صفحه خاک است چون آیینه، سیمابیم ما
نیست ممکن افتد از پرگار، سیر و دور ما
در محیط آفرینش همچو گردابیم ما
غافلیم از ترکتاز چرخ صائب از غرور
پیش پای سیل بی زنهار در خوابیم ما
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات و تجربیات عمیق انسانی میپردازد. شاعر با استفاده از تصاویری چون حباب، چراغ عاشقان و پروانه به توصیف وضعیت عشق و وجود انسانی میپردازد. او به این نکته اشاره میکند که عشق و دوستی سبب روشنی و گرما در دلها میشود و مشکلات زندگی را با هشیاری و نگرش درست میتوان برداشت کرد. همچنین به موانع و نارساییهای زندگی و سرنوشت اشاره میکند که مانع از اتحاد و نزدیکی واقعی میان انسانها میشود. در نهایت، ابراز میکند که بشر در میان چالشها و نابسامانیها، ممکن است غافل و خوابآلود باشد و از حقیقت زندگی دور بماند.
هوش مصنوعی: ما مانند حبابهایی هستیم که از دل دوستان به وجود آمدهاند و با نوشیدنی خالص و ناب پر شدهایم؛ ما افرادی ثابت قدم و پایدار در کنار این آب هستیم.
هوش مصنوعی: ما هیچ وقت بر دل کسی تأثیری نمیگذاریم، چون مانند ماهیانی بیزبان در آب هستیم و گفتار ما در حالتی ناپیدا و ناملموس است.
هوش مصنوعی: چراغ عشق، حتی در تاریکی و خاموشی، میتواند روشنیبخش باشد. ما همچون پروانهای بیتابی میکنیم که به سمت آتش میرویم، بیآنکه از هلاکت خود آگاه باشیم.
هوش مصنوعی: زندگی در دنیا به گونهای است که خواب آلودگی و عدم آگاهی ما را از حقیقت دور میکند. به رغم زیباییهایی مثل گلها، ما مانند شبنمی هستیم که بر روی غنچهها خوابیدهایم و این خواب، مانع درک و دید ما از واقعیت است.
هوش مصنوعی: سرنوشت و مشکلاتی که در زندگی داریم، باعث میشود نتوانیم به هم بپیوندیم. در غیر این صورت، حتی با موهای یار نیز میتوانستیم همسان و کنار یکدیگر باشیم.
هوش مصنوعی: ما فقر را از چشم دیگران پنهان میکنیم و به رغم اینکه در واقع در لباس سادگان و زاهدان هستیم، تلاش میکنیم که ظاهری آراسته و خوب داشته باشیم.
هوش مصنوعی: کاروانی که ما جزء آن هستیم، از مقام و موقعیت خود آگاه نیست. ما همچون آینهای هستیم که در دنیای پر حرکت و تغییر، از سنگینی و بار زندگی آزادیم و در واقعیت وجود خود، سبکی و طراوت داریم.
هوش مصنوعی: ما نمیتوانیم از دایرهی خود خارج شویم و در دنیای آفرینش مثل گردابی در حال چرخش هستیم.
هوش مصنوعی: ما از خطراتی که دور و بر ما را احاطه کرده اند غافل هستیم و در عین حال خود را محکم و مقاوم میپنداریم؛ در حالی که حوادث ناگهانی و دشواریها مانند سیل به آسانی میتوانند به ما آسیب برسانند. ما در خواب غفلتیم و توجهی به این تهدیدات نمیکنیم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.