گوشه‌گیرانی که رو در خلوت دل کرده‌اند
رشته جان را خلاص از مهره گِل کرده‌اند
اهل دنیا در نظربازی به اسباب جهان
حلقه‌ای هر لحظه افزون بر سلاسل کرده‌اند
کارافزایان که دنبال تکلف رفته‌اند
زندگی و مرگ را بر خویش مشکل کرده‌اند
بر رخ بی‌پرده مقصود، کوته دیدگان
پرده‌ها افزون ز دامان وسایل کرده‌اند
مد احسان می‌شمارند این گروه تنگ‌چشم
چین ابرویی اگر در کار سایل کرده‌اند
از ورق‌گردانی افلاک فارغ گشته‌اند
خرده‌بینانی که سیر نقطه دل کرده‌اند
دوربینانی که نبض ره به دست آورده‌اند
خار را از پای خود بیرون به منزل کرده‌اند
گوشه‌گیرانی که دل را از هوس نزدوده‌اند
خلوت خود را ز فکر پوچ، محفل کرده‌اند
از پی روپوش، واصل گشتگان همچون جرس
ناله‌های خون‌چکان در پای محمل کرده‌اند
لنگر تسلیم از دست تو بیرون رفته است
ورنه از موج خطر بسیار ساحل کرده‌اند
کشتگان عشق اگر دستی برون آورده‌اند
خونبهای خویش در دامان قاتل کرده‌اند
در بهار بی‌خزان حشر، با صد شاخ و برگ
سبز خواهد گشت هر تخمی که در گِل کرده‌اند
چشم می‌پوشند صائب از تماشای بهشت
رهنوردانی که سیر عالم دل کرده‌اند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر به توصیف افرادی می‌پردازد که به دلایل مختلف از دنیا فاصله گرفته و در تنهایی به سر می‌برند. این گوشه‌نشینان مختصات زندگی و مرگ را برای خود دشوار کرده‌اند و در پی آزادی حقیقی هستند. آنها به جای توجه به ظواهر دنیا، به عمق معنای زندگی می‌نگرند و تلاش می‌کنند از هوس‌های دنیوی جدا شوند. شاعر همچنین از عشق و ارتباط با خداوند سخن می‌گوید و به اهمیت پرورش درونی و شناخت عمیق تازه‌ای از زندگی اشاره می‌کند. در نهایت، او امیدوار است که هر بذری که در دل کاشته شود، در بهار عشق شکوفا خواهد شد.
هوش مصنوعی: افرادی که به تنهایی و دور از هیاهوی دنیا نشسته‌اند، با عمق دل خود ارتباط برقرار کرده و جانشان را از بند دلبستگی‌های دنیوی آزاد کرده‌اند.
هوش مصنوعی: مردم دنیا در بازی‌های ظاهری و فریب‌های دنیوی هر لحظه بر زنجیرهای وابستگی‌های خود می‌افزایند و خود را بیشتر در دام این دنیا گرفتار می‌کنند.
هوش مصنوعی: افرادی که به دنبال مسائل غیرضروری و پیچیده می‌روند، باعث می‌شوند زندگی و مرگ برای خودشان سخت و دشوار شود.
هوش مصنوعی: بر چهره‌ی بدون حجاب هدف واقعی، نگاه‌های کوتاه‌نظر، پرده‌هایی بیش از آنچه که لازم است، برافراشته‌اند.
هوش مصنوعی: این گروه تنگ‌نظر بر این باورند که هر مهربانی و احسانی که از دیگران سر بزند، به نوعی از آن‌هاست. آنها حتی اگر شخصی کاری نیک انجام دهد، به گونه‌ای از آن بهره‌برداری کرده و خود را در آن سهیم می‌دانند.
هوش مصنوعی: افرادی که جزئی‌نگر و ریزبین هستند، دیگر به گردش و تغییرات آسمان و عالم بالا فکر نمی‌کنند. آنها به جای بررسی آثار و نشانه‌های بیرونی، به دل و درون خود پرداخته و به عمق احساسات و عواطف خود توجه کرده‌اند.
هوش مصنوعی: کسانی که توانسته‌اند مسیر حرکت را شناسایی کنند، توانسته‌اند زحمات و موانع را از پیش پای خود بردارند و به مقصد برسند.
هوش مصنوعی: افراد گوشه‌نشین که از آرزوها و خواسته‌های بی‌معنا دل نکنند، فضای خلوت خود را با افکار بیهوده پر کرده‌اند.
هوش مصنوعی: افرادی که به خاطر پوشش و زیبایی‌های زندگی دنیوی از حقایق دور شده‌اند، مانند صدای جرس ناله و دریغی از دل دارند که از درد و اندوه ناشی از فاصله گرفتن از حقیقت برمی‌خیزد.
هوش مصنوعی: تسلیم و پذیرش تو از دست رفته است و گرنه از خطرات زیادی به ساحل رسیده بودند.
هوش مصنوعی: کسانی که در عشق جان باخته‌اند، اگر هم کمکی یا تلاشی کرده‌اند، در واقع خون بهای خود را به قاتلشان داده‌اند.
هوش مصنوعی: در بهار همیشه سبز، هر دانه‌ای که در خاک کاشته شده به لطف طبیعت، با هزاران شاخ و برگ سرسبز ظاهر خواهد شد.
هوش مصنوعی: صائب به این نکته اشاره می‌کند که افرادی که سفر روحانی یا درونی به دنیای دل را تجربه کرده‌اند، دیگر نیازی به تماشای بهشت ندارند و از آن چشم‌پوشی می‌کنند. آنها جهان داخلی و معنوی خود را یافته و به جای نگاه کردن به زیبایی‌های ظاهری، در عمق احساسات و تجربه‌های درونی شان غوطه‌ور هستند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
این که دل نامند چون حرزم حمایل کرده‌اند
هیکلی از اضطراب جسم بسمل کرده‌اند
از کدامین دودمان تا این دلیل افروختند
چرخ را پروانه فانوس محمل کرده‌اند
این گل از هر شاخ خودرویی نمی‌آید به بار
[...]
وقت جمعی خوش که تخمی در ته گل کرده‌اند
خاطر خود جمع از امید حاصل کرده‌اند
زاهدان چون سکه بهر رونق بازار خود
پشت بر زر، روی در دنیای باطل کرده‌اند
باز صحن باغ را مرآت محفل کرده‌اند
عکس اندر کار شاخ از آن شمایل کرده‌اند
باغ را خرم ز تاثیر نسیم اعتدال
راست همچون ملک شاهنشاه عادل کرده‌اند
آب را باشد سر طغیان که فراشان باد
[...]
هر که بگذشت آفرین برناوک صیادخواند
کس نمی‌پرسد که ما را از چه بسمل کرده‌اند
عاقلی گویند شددیوانهٔ طفلان ولی
گرمن آن دیوانه‌ام دیوانه عاقل کرده‌اند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.