وسعت مشرب زدل اندیشه فردا نبرد
این غبار از خاطر من دامن صحرا نبرد
کی شود با ما طرف در عاشقی هر خام دست؟
کوهکن با سخت بازی این قمار از ما نبرد
کیستم من تا دهم از عارض او دیده آب؟
شبنمی زین باغ خورشید جهان آرا نبرد
از ملامت بود فارغ خاطر آزاده ام
سنگ طفلان کوه تمکین مرا از جا نبرد
یک سرمو کم نشد از خط غرور حسن او
از سر طاوس مستی عیب پیش پا نبرد
از چراغان خلوت گورش شود تاریکتر
هر که زیر خاک با خود دیده بینا نبرد
دل زگرد خاکساری بر گرفتن مشکل است
از گهر گرد یتیمی صحبت دریا نبرد
عمر رفت و خار خار دل همان صائب بجاست
مشت خاشاکی به دریا سیل ازین صحرا نبرد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به عمق اندیشه و مبارزه درونی شاعر اشاره دارد. او با بیان چالشهای عاشقی و مبارزه با غرور و ملامت، نشان میدهد که عشق و احساسات عمیق انسانی میتواند دشواریهایی را به همراه داشته باشد. شاعر همچنین به فلسفه زندگی و پذیرش تنهایی و یتیمی اشاره میکند و در نهایت تأکید میکند که با وجود مشکلات و موانع، عشق و احساسات واقعی نمیتوانند از بین بروند و همواره باقی میمانند. زندگی و زمان هرچند میگذرند، اما احساسات و یادها همیشه در دل باقی میمانند.
هوش مصنوعی: گسترهٔ دنیای من بستگی به افکار و نگرانیهای فردا ندارد، این غبار و اضطراب از ذهنم نمیتواند زیبایی دشت را تحتالشعاع قرار دهد.
هوش مصنوعی: چه زمانی کسی در عشق به ما میپیوندد که هنوز در این مسیر ناچیز و خام هستیم؟ آنکه مانند کوهکن با چالشهای سخت این بازی مواجه میشود، نمیتواند ما را کنار بگذارد.
هوش مصنوعی: من کیستم که بخواهم از زیبایی او اشکی بریزم؟ چگونه میتوانم مانند شبنم از این باغ سرشار از نور و زیبایی جدا شوم؟
هوش مصنوعی: من از انتقادها بیخبرم و دل آزادهام همچنان آرام است؛ حتی سنگینی و فشار کودکان کوه نیز مرا از جایم نمیکِشد.
هوش مصنوعی: هر چه از زیبایی و غرور او میدانم، کم نشده است، حتی اگر ضعفها و عیوبی هم وجود داشته باشد. زیبایی او چنان است که هیچ چیز را زیر سوال نمیبرد.
هوش مصنوعی: هر کسی که در زیر خاک دارای بصیرت و بینش باشد، در دل تاریکی گور خود، روشنایی بیشتری نسبت به دیگران خواهد داشت. به عبارت دیگر، افراد صاحب بصیرت در مواقعی که در تنهایی و خاموشی قرار میگیرند، درک و شناخت بهتری از خود و زندگی دارند.
هوش مصنوعی: دل بر کندن از خاکساری و بندگی دشوار است، زیرا دریا نمیتواند با گرد یتیمی خود را نشان دهد.
هوش مصنوعی: زمان زیادی سپری شده و دل همچنان پر از درد و رنج است. در این وضعیت، یک ذره خاشاک در دریا نماد شایستگی حیات نیست و سیلابی از این بیابان نمیتواند از دل به بیرون بیفتد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.