از شکست من دم تیغ تغافل میپرد
رنگ سیلاب از ثبات پای این پل میپرد
این گرانپرواز از فریاد بلبل برنخاست
کی به شبنم خواب ناز از دیده گل میپرد؟
از هجوم زاغ جای خنده بر گل تنگ شد
زین سیاهی زود ازین گلزار بلبل میپرد
زلف و کاکل هم بلندآوازه میگردد ز حسن
حسن سرکش گر به بال زلف و کاکل میپرد
زود خواهد کرد بلبل را کف خاکستری
آتشی کز روی شرمآلوده گل میپرد
پیش آن گل از خجالت میکشد خط بر زمین
دود آه من که دوشادوش سنبل میپرد
بیقراری لازم افتاده است قرب حسن را
شبنم این باغ بیش از چشم بلبل میپرد
میشمارد لامکان را منزل نقل مکان
بیپر و بالی که با بال توکل میپرد
ناله من سبزهٔ خوابیده را بیدار کرد
کی ندانم خواب مستی از سر گل میپرد
همچو کبک وحشی از پیش ره سیلاب عشق
کوه با آن صبر و تمکین بیتامل میپرد
گر نوای آتشین صائب تمنا میکنی
این شرار از شعله آواز بلبل میپرد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از احساس شکست و تردید در عشق و زیبایی سخن میگوید. تصویرهایی از طبیعت و پرندگان، مانند بلبل و زاغ، به کار رفته است تا بیان کند که زیبایی و عشق تحت تأثیر مشکلات و احساسات منفی قرار میگیرد. بلبل، که نمادی از عشق و زیبایی است، به خاطر سیاهی و غم ناشی از ناملایمات، از گل دور میشود. شاعر به تضاد زیبایی و غم، همچنین خجالت به خاطر عشق و آرزو اشاره کرده و به تشنگی و بیقراری دل عاشق پرداخته است. در نهایت، شعر بازتابی از تنهایی و تلاطم در دنیای عشق و زیباییهای طبیعی است.
هوش مصنوعی: از شکست من، تیزترین حملهی غفلت برمیخیزد، مانند رنگ آب که بر روی ثبات این پل میپرد.
هوش مصنوعی: این پرندهی زیبا و بزرگ به خاطر نالههای بلبل برنخاست. چگونه ممکن است که در کنار خواب دلانگیز شبنم، گل از چشمانش میپرد؟
هوش مصنوعی: به خاطر هجوم زاغها، گل دیگر جای خندیدن ندارد. این سیاهی به قدری زیاد است که بلبل زود از این گلزار پرواز میکند.
هوش مصنوعی: زلف و موها به خاطر زیبایی و جذابیت خود مشهور میشوند، اگر زیبایی دلربا و جذاب باشد، همچون پرندهای که به سمت زلف و مو پرواز میکند، به آن توجه میشود.
هوش مصنوعی: بلبل به زودی به سرنوشت خود دچار میشود، زیرا خاکستری از آتش ناشی از شرم گل به سمت او پرتاب میشود.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی احساس خجالت و شرمندگی را به تصویر میکشد. سخن از این است که در کنار گل، دودی از آه و اندوه شاعر به زمین میافتد، نشاندهندهی احساسی عمیق و معنیدار است. در عین حال، این احساس باعث میشود که شاعر از گل خجالت بکشد؛ گویی زیبایی گل او را به فکر واداشته است و در عین حال، سنبل (گلی با زیبایی خاص) نیز در حال پرواز و حرکت است. این تصویر به خوبی عمق احساسات و تضادهای موجود در زندگی را بیان میکند.
هوش مصنوعی: بیتابی و دلنگرانی لازم شده است، زیرا beauty پروردگار همچون شبنم در این باغ چنان است که بلبل بیش از هر چیز دیگری به آن توجه میکند.
هوش مصنوعی: در جایی که هیچ محدودیتی وجود ندارد، منزل را میشمارد، همانطور که با اعتماد و توکل، بینیاز از ابزارها و امکانات، از جایی به جای دیگر پرواز میکند.
هوش مصنوعی: ندای من، خواب سبزهای را از خواب بیدار کرد. نمیدانم چه زمانی خواب مستی از سر گل میپرهیزد.
هوش مصنوعی: مانند کبکی وحشی، در برابر جریان عشق، با صبر و آرامش، بدون تردید و تأمل، از بالای کوه میپرد.
هوش مصنوعی: اگر آرزوی صدای آتشین و پرشور شاعر صائب را داری، باید بدانی که این انرژی و شعله از آواز بلبل نشأت میگیرد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
همچو مرغ از دست من پیمانهٔ مل میپرد
دامن گل از کفم چون بال بلبل میپرد
سیر و پروازش اگر آشفته باشد دور نیست
عندلیب این چمن بر بال سنبل میپرد
دام صحبت تشنگان افکندهاند آنجا، ولی
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.