عیش دل شکسته به آزار بسته است
جوش بهار آبله در خار بسته است
گرد کدورت از دل من دار می برد
دور نشاط نقطه به پرگار بسته است
دل در برم چو برگ خزان دیده می تپد
آرام من به ساغر سرشار بسته است
روی زمین ز سبزه بیگانه ساده است
آیینه نگاه تو زنگار بسته است
گرد یتیمی گهر شاهوار من
راه نگه به چشم خریدار بسته است
روی توجه دل شیرین به کوهکن
پاداش همتی است که بر کار بسته است
دیوانه ام، ز وسوسه رزق فارغم
رزقم به سیر کوچه و بازار بسته است
در پرده حسن از نگه شوخ چشم ماست
یوسف دکان ز جوش خریدار بسته است
مرگ از تعلق تو به اسباب مشکل است
از سر گذشتن تو به دستار بسته است
جوش بهار، رخنه به دیوار می کند
بیهوده باغبان در گلزار بسته است
تسبیح، گل به روزن توفیق می زند
سر رشته نجات به زنار بسته است
صائب چگونه منع کند عشق را ز دل؟
راه طبیب را که به بیمار بسته است؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به بیان احساسات عمیق خود در مورد عشق و دل‌شکستگی پرداخته است. او زندگی را با عذاب و دشواری‌ها توصیف می‌کند، به طوری که دلش در زجر و رنج است و بهار زندگی‌اش به خارهایی بسته شده است. شاعر از دلتنگی‌ها و غم یتیمی سخن می‌گوید و به سختی‌هایی که عشق به دنبال دارد اشاره می‌کند. در نهایت، او به ناکامی‌ها و چالش‌هایی که در راه عشق و زندگی دارد، می‌پردازد و می‌گوید که حتی با وجود همه این مشکلات، عشق قابل منع نیست و مانند پزشکی برای بیمار همیشه در دسترس است.
هوش مصنوعی: زندگی دل شکسته به درد و سختی محتاج است و بهار هم که باید خوشحالی و شگفتی بیاورد، به خاطر زخم‌ها و مشکلاتی که وجود دارد، در کنار مشکلات باقی مانده است.
هوش مصنوعی: نگرانی‌ها و کدورت‌ها از دل من دور می‌شود و خوشحالی و نشاطی را که به آن احتیاج دارم، به سمت من می‌آورد.
هوش مصنوعی: دل من مانند برگی در فصل پاییز، در سینه‌ام می‌لرزد و آرامش من به جام پر از شراب بستگی دارد.
هوش مصنوعی: زمین پر از سبزه‌های بیگانه است و نسبت به آن بی‌تفاوت به نظر می‌رسد، اما نگاه تو مانند آینه‌ای است که نیاز به پاک شدن دارد و غبار و زنگار بر روی آن نشسته است.
هوش مصنوعی: گرد یتیمی به مانند جواهر باارزش من، راه توجه و علاقه دیگران را به خود بسته است.
هوش مصنوعی: توجه و محبت دل شیرین به کوهکن نشان‌دهنده پاداشی است که به خاطر تلاش و زحماتش در کارش به او داده می‌شود.
هوش مصنوعی: من دیوانه‌ام و از نگرانی و وسوسه‌های این دنیا آزاد شده‌ام. معاش من در گشت و گذار در خیابان‌ها و بازارها محدود است.
هوش مصنوعی: زیبایی و جذابیت چشمان موذی ما باعث شده که یوسف، به عنوان نماد زیبایی، از دید خریداران محبوبیتش کم شود و دکان او به خاطر این وضعیت خلوت شده است.
هوش مصنوعی: مرگ به خاطر وابستگی تو به دنیا و وسایل زندگی دشوار است، و رهایی از این وابستگی نیازمند تلاش و فداکاری است.
هوش مصنوعی: بهار با طراوت و زندگی خود به دیوارها نفوذ می‌کند و باعث تغییر می‌شود، در حالی که تلاش بی‌فایده باغبان برای حفظ گلزار در برابر این جریان طبیعی است.
هوش مصنوعی: تسبیح به معنای ذکر و یاد خداوند، کار خود را با نیکی و توفیق آغاز می‌کند و به انسان نشان می‌دهد که نجات واقعی در پیوستن به اصول معنوی و اخلاقی است. این پیوند و ارتباط، به انسان کمک می‌کند تا از مشکلات و گمراهی‌ها عبور کند.
هوش مصنوعی: عشق را چگونه می‌توان از دل پرت کرد؟ مثل این است که والد یا دکتر راه درمان بیمار را ببندد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.