سیاه مستی چشم از شرابخانه کیست؟
عقیق چهره و لعل لب از خزانه کیست؟
ز خرمن که برون جسته است دانه خال؟
غبار خط معنبر ز آستانه کیست؟
چراغ برق ز خوی که می شود روشن؟
خروش ابر بهاران ز تازیانه کیست؟
ز خواب ناز ظفر وا نمی کند نرگس
زبان سبزه نورسته در فسانه کیست؟
می صبوح که در جام صبح ریخته است؟
سیاه مستی شب از می شبانه کیست؟
بهار نسخه آن پنجه نگارین است
خزان مسوده رنگ عاشقانه کیست؟
دلش چو خانه زنبور خانه خانه شده است
ترنج بی سر و پای فلک نشانه کیست؟
نوای مرغ چمن حلقه برون درست
جراحت جگر غنچه از ترانه کیست؟
اگر ز کاکل خوبان گره گشاید باد
گشایش سر زلف سخن ز شانه کیست؟
نظر به خوشه پروین سیه نمی سازد
دل رمیده ما در هوای دانه کیست
ز عشق نیست اثر در جهان، نمی دانم
که این همای سعادت در آشیانه کیست
چگونه مست نگردد جهان ز گفتارش؟
حریم سینه صائب شرابخانه کیست؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف زیبایی‌ها و جاذبه‌ها می‌پردازد و سوالاتی را مطرح می‌کند که به جستجوی حقیقت و عشق مربوط می‌شوند. شاعر به اشیاء و نهادهایی مانند شرابخانه، دانه خال، بهار و عشق اشاره می‌کند و می‌پرسد که هر یک از این زیبایی‌ها و احساسات از کجا نشأت می‌گیرند و متعلق به چه کسی هستند. در نهایت، شعر به اهمیت عشق و تأثیر آن بر زندگی و احساسات انسان اشاره می‌کند و نشان می‌دهد که عشق و زیبایی در زندگی چه نقشی دارند.
هوش مصنوعی: کیست که چشمانش به دلیل شرابخانه سیاه و مست شده است؟ و کیست که چهره‌اش مانند عقیق و لب‌هایش همچون لعل از گنجینه‌ای زیباست؟
هوش مصنوعی: کدام دانه از خرمن بیرون آمده است و چه کسی ذرات غبار را از آستانه دور کرده است؟
هوش مصنوعی: چراغ برقی که روشن می‌شود، از کجا و چه زمانی روشن خواهد شد؟ صدای رعد و برق بهاری، از چه چیزی نشأت می‌گیرد؟
هوش مصنوعی: نرگس زیبایی که خواب ناز و لذت را ترک نمی‌کند، در داستان‌های پیچیده، چه کسی را معرفی می‌کند؟
هوش مصنوعی: آیا می‌دانید که شراب صبحگاهی در لیوان صبح ریخته شده است؟ و کیست که در مستی شبانه، سیاه‌پوش است؟
هوش مصنوعی: بهار مانند یک نسخه زیبا و خیره‌کننده از زندگی است، در حالی که پاییز همانند یک نوشته‌ی رنگ و رو رفته، نشانی از عشق و احساسات را به دوش می‌کشد.
هوش مصنوعی: دلش مانند کندوی زنبور پر از هیاهو و شلوغی است و به نظر می‌رسد که در این شلوغی و بی‌نظمی، خبری از سامان و نظم نیست. همچنین، می‌پرسد که این عدم وجود سر و سامان، به چه نشانه‌ای از فلک اشاره دارد؟
هوش مصنوعی: آوای پرنده در چمن به‌خوبی زخم دل غنچه را بیان می‌کند. این صدا از کجا می‌آید؟
هوش مصنوعی: اگر باد بتواند گره موهای زیبا را باز کند، پس چه کسی می‌تواند زلف سخن را از شانهٔ خود آزاد کند؟
هوش مصنوعی: نگاهی به خوشه‌های ستاره پروین می‌اندازیم، اما دل تردید ما در جستجوی دانه‌ای که در آرزوی آن هستیم خاموش نمی‌شود.
هوش مصنوعی: از عشق هیچ نشانی در این دنیا وجود ندارد، نمی‌دانم این پرنده خوشبختی که در لانه‌اش نشسته کیست.
هوش مصنوعی: چگونه می‌توان انتظار داشت که دنیا تحت تأثیر کلام او غرق در مستی نشود؟ چرا که دل صائب، خود همچون میخانه‌ای است که در آن عشق و احساسات روان است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.