بی زبانی پرده داری می کند راز مرا
می دهد خاموشی من سرمه غماز مرا
گر برون آید، به خون خود گواهی می دهد
ناله تا در دل نگردد خون، هم آواز مرا
از نوازش منت روی زمین دارد به من
چرخ سنگین دل زند گر بر زمین ساز مرا
گوش گل بی پرده از گلبانگ من گشت و هنوز
باغبان سنگدل نشنیده آواز مرا
کی به ساحل می گذارد موجه خود را محیط؟
از شکستن نیست پروا بال پرواز مرا
سیل از ویرانه من شرمساری می برد
نیست جز افسوس در کف خانه پرداز مرا
از شبیخون نسیم صبح ایمن می شود
شمع اگر فانوس سازد پرده راز مرا
از دو عالم دوخت چشمم دوربینی های عشق
تا کجا خواهد گشودن چشم شهباز مرا
عقل اگر صائب نسازد با دل من گو مساز
عشق با آن بی نیازی می کشد ناز مرا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عمیق و رازآلود یک عاشق میپردازد. شاعر از بیزبانی و خاموشی خود صحبت میکند و اینکه این خاموشی به نوعی راز او را فاش میکند. او به ناله و درد درونیاش اشاره میکند و میگوید که حتی هنگامی که ناراحت است، به عشق و نوازش آن معشوق فکر میکند.
شاعر در تلاش است تا نشان دهد عشق و احساسات او چگونه بر جنبههای مختلف زندگیاش تأثیر میگذارد و چگونه تجربیاتش از درد و زیبایی در هم تنیده شدهاند. همچنین، او به تضاد میان عقل و دل اشاره میکند و بیان میکند که عشق او بینیاز و مستقل است و خود را از قید عقل رها میکند. در نهایت، شعر به نوعی غم و زیبایی عشق را به تصویر میکشد.
هوش مصنوعی: بی زبانی و ناتوانی من پردهداری میکند و رازهای من را فاش میکند. سکوت من همانند سرمهای است که نشانه غم و اندوه من را بروز میدهد.
هوش مصنوعی: اگر کسی از دلش بیرون بیاید، با خون خود گواهی میدهد که نالهاش تا زمانی که در دلش خون نگردد، باید با صدای من همنوا باشد.
هوش مصنوعی: من از لطف و محبت تو در این دنیا بهرهمندم، اگر که چرخ غم و اندوه بر من بچرخد، میخواهم تو مرا از این حال نجات دهی.
هوش مصنوعی: گوش گل به صدای من بیپرده و واضح پاسخ داد، اما هنوز باغبان بیرحم صدای مرا نشنیده است.
هوش مصنوعی: کی میشود که امواج دریا به ساحل برسند؟ من از شکستن بال پروازم نگران نیستم.
هوش مصنوعی: از ویرانهام آب سیل میرود و خود را خجلتزده میکند. در خانهام تنها احساس پشیمانی و افسوس باقی مانده است.
هوش مصنوعی: اگر نسیم صبح به شمع حمله کند، شمع میتواند با به کار بردن فانوس، رازهایش را پنهان کند و از خطر در امان بماند.
هوش مصنوعی: چشم من مانند دوربینی ساخته شده است که از دو جهان به عشق نگاه میکند. نمیدانم این نگاه عاشقانه تا کجا میتواند دید من را گسترده کند و مرا به رازهای بیشتری از عشق برساند.
هوش مصنوعی: اگر عقل درست عمل نکند، با دل من صحبت نکن. عشق با آنکه خود را بی نیاز میداند، مرا به محبت میکشاند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
تیره بختی گفت در گوش خطش راز مرا
کرد روشن عاقبت این سرمه آواز مرا
سیر از خود رفتن من می دهد بوی وداع
کرده اند از نکهت گل بال پرواز مرا
تهمت نقصان پر و بال مرا از کو تهیست
[...]
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.