تا ترا چون دگران دیدن ظاهر کارست
چشم بر روی تو چون آینه بر دیوارست
از فضولی است ترا دیده بینش پر خار
ورنه عالم همه یک دسته گل بی خارست
عالم از سنگدلان قلزم پر کهساری است
کشتی نوح درین ورطه دل هشیارست
نفس آهسته برآور که نمی ریزد گل
در ریاضی که نسیم سحرش بیمارست
چه غم از زیر و زبر گشتن ما دارد عشق؟
نقطه آسوده ز سرگشتگی پرگارست
ای کز اسلام به گفتار تسلی شده ای
کمر خدمت مردم چه کم از زنارست؟
رگ سنگ است ترا هر سر مو از غفلت
با چنین بار، گذشتن ز جهان دشوارست
خوان آراسته را نیست به سرپوش نیاز
سر بی مغز گرفتار غم دستارست
پای بیرون منه از گوشه عزلت زنهار
که بلاهای سیه سایه پس دیوارست
بار عالم همه بر خاطر بینایان است
سوزن از کار فتد رشته چو ناهموارست
دل افگار سیه می شود از سرمه خواب
چشم بیدار چراغ سر این بیمارست
آسمان را غمی از مردن بیکاران نیست
نخل بی بار به دوش چمن آرا بارست
از دو سر کار کسی بسته نگردد هرگز
خنده غنچه پیکان ز لب سوفارست
طاعتی نیست که در پرده خاموشی نیست
ترک گفتار درین بزم، سر کردارست
هنر آن است که در پرده نمایان باشد
جوهر از آینه بیرون چو فتد زنگارست
هوس گنج ترا در دل ویران تا هست
خار این وادی خونخوار زبان مارست
آنچه شیرازه جمعیت دل می دانی
به سراپرده وحدت چو رسی زنارست
غم عالم ز دلم کوه غم او برداشت
این چه فیض است که در دامن این کهسارست
سپری نیست به از مهر خموشی صائب
هر که را جان و دل از تیغ زبان افگارست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: غزل به توصیف عشق و تمایلات انسانی میپردازد. شاعر میگوید که دیدن معشوق مانند دیدن آینه بر دیوار است و اگر عشق حقیقی وجود داشته باشد، دنیا همانند گلی بیخار است. همچنین اشاره میکند که زندگی پر از چالشهاست و باید با احتیاط قدم برداشت. غم و اندوه انسانها به نوعی بار سنگینی است که بر دوش آنهاست. در این بین، باید تلاش کنیم که در جمعیت انسانی، به وحدت و همدلی برسیم و در دوستی و محبت زندگی کنیم. در نهایت، شاعر بر این نکته تأکید میکند که سکوت و آرامش به مراتب بهتر از گفتار پر از تنش و جدل است.
هوش مصنوعی: اگر بخواهند تو را مانند دیگران ببینند، این فقط ظاهری است؛ نگاه من به تو مانند镜ی است که بر دیوار قرار دارد.
هوش مصنوعی: اگر به دقت و با نظر دقت کنی، متوجه میشوی که جهان میتواند زیبا و بدون آزار باشد. مشکل اینجاست که ما گاهی از روی فضولی به جزئیات سرسخت و منفی توجه میکنیم و زیباییهای آن را نادیده میگیریم. در واقع، دنیا مانند یک گل زیبا است که تنها چند خار دارد.
هوش مصنوعی: جهان مانند دریایی عمیق و سنگین است که پر است از انسانهای بیاحساس و بیرحم. در این محیط پرمخاطره، تنها دلهای آگاه و هوشیار مانند کشتی نوح میتوانند نجات پیدا کنند.
هوش مصنوعی: آهسته نفس بکش که در این عالم که به دقت و حساب و کتاب وابسته است، نمیتوان زیبایی و فریبایی را به آسانی یافت، چرا که نسیم صبحگاهی به دلیل بیماریاش، قادر به پخش عطر گلها نیست.
هوش مصنوعی: عشق نسبت به دگرگونیها و اتفاقات ناگوار ما اهمیت چندانی نمیدهد. آرامش و ثبات به مانند نقطهای است که پرگار حول آن میچرخد و از سرگشتگی و تغییرات بیخبر است.
هوش مصنوعی: ای کسی که به واسطه اسلام به گفتار دلگرم شدهای، در خدمت به مردم چه چیز از زنا (کفار) کم داری؟
هوش مصنوعی: هر موی سر تو مانند رگ سنگ سخت و محکم است و در این بیتوجهی، تحمل این بار سنگین بسیار دشوار است و گذر از این دنیا برایت مشکل خواهد بود.
هوش مصنوعی: برای یک سفرهچیده و زیبا، نیازی به پوشش سر نیست. فردی که بدون فکر و آگاهانه غصهدار است، همواره تحت تأثیر مشکلات است.
هوش مصنوعی: از گوشه تنهایی خود خارج نشو، زیرا که بلایای سخت و مشکلات در پشت دیوار کمین کردهاند.
هوش مصنوعی: تمام بار و مسئولیتها بر دوش افرادی است که میتوانند به خوبی ببینند و درک کنند. اما اگر کارها به درستی انجام نشود و شرایط مناسب نباشد، حتی یک سوزن هم نمیتواند کارش را درست انجام دهد.
هوش مصنوعی: دل غمگین و افسرده میشود از سیاهی شب، زیرا خواب چشمی که بیدار است، مانند چراغی برای روشنی و روشنایی این بیمار است.
هوش مصنوعی: آسمان به خاطر مرگ افرادی که کار نمیکنند، ناراحت نیست. درخت نخل بدون میوه، به دوش چمنزار زینت میبخشد.
هوش مصنوعی: هرگز هیچ کس از دو طرف کار خود به نتیجه نمیرسد؛ زیرا خنده گل به حالت غنچه به زبان نیامده و در انتظار است.
هوش مصنوعی: هیچ عبادتی وجود ندارد که در پس پرده سکوت نباشد. در این مجلس، خاموشی وصلهی رفتار و کردار است.
هوش مصنوعی: هنر این است که زیبایی و حقیقت در پس پرده پنهان باشد. وقتی که چیزی از آینه بیرون میآید، اگر زنگار داشته باشد، دیگر نمیتواند زیبایی خود را نشان دهد.
هوش مصنوعی: در دل ویرانی که داری، به دنبال گنجی هستی. اما تا زمانی که در این مسیر پرخطر، خطرات و مشکلات وجود دارند، هر چیزی که بخواهی به دست بیاوری، میتواند دردسرساز و خطرناک باشد.
هوش مصنوعی: هر چیزی که باعث میشود دل جمعیت منسجم شود، وقتی به خیمه یگانگی میرسی، همچون زنجیری است که همه را به هم متصل میکند.
هوش مصنوعی: غم و اندوهی که در دل داشتم، مانند کوهی از غم برطرف شد. این چه نعمتی است که در دامن این کوه نهفته است؟
هوش مصنوعی: هیچ چیز بهتر از محبت و سکوت نیست، زیرا کسی که با زبان تندش دیگران را آزار میدهد، همیشه در معرض آسیب قرار دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
این همۀ گریه ی خونین که برین رخسارست
اثر خندۀ خونین یکی سوفارست
گرچ یادم نکنی هیچ فراموش نهٔ
که مرا با تو و یادِ تو فراوان کارست
هر که راکن مکن هوش و خرد در کارست
مشنو، از وی سخن عشق که او هشیارست
ای که بر جان ننهی منت تیر خوبان
پای ازین دایره گرد آر که ره پر خارست
نامه گو باش سیه روی هم از رسوایی
[...]
ترک عادت، همه گر زهر بود، دشوارست
روز آزادی طفلان به معلم بارست
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.