|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر به اهمیت هنر و ارزش‌های درونی انسان اشاره شده است. شاعر می‌گوید که نباید به زیبایی ظاهری (گهر) فخر کرد، چرا که ارزش واقعی انسان‌ها در هنر و احساسات آنها نهفته است. کسی که به مرده فخر می‌کند، واقعاً زنده و سرزنده نیست. بنابراین، شکوه و فخر حقیقی باید از درون و از هنر و قلب زنده ناشی شود.
هوش مصنوعی: به هنر خود افتخار کن، نه به مال و ثروت. چرا که ارزش واقعی به ویژگی‌های درونی و هنری ماست، نه به منابع مادی که داریم.
هوش مصنوعی: کسی که به مرده خود می بالد، در واقع زنده دل نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
سفر او نه آب و گل باشد
رفتن او به پای دل باشد
چشم جان بین چو چشم دل باشد
نه که این نقش آب و گل باشد
پر و بال خرد ز دل باشد
تن بی دل جوالِ گل باشد
عالم بی‌ثمر دغل باشد
راست چون علم بی‌عمل باشد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.