|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعری در این ابیات به مظلومیت و دست بسته بودن فردی اشاره میکند که باید صبر کند و به قضا و قدر اعتماد داشته باشد. او معتقد است که روزی این دستهای بسته آزاد خواهد شد، اما ممکن است دوباره به وضعیتی سخت دچار شود. این ابیات به نکتهای دربارهٔ انتظار و تحمل در برابر سختیها اشاره دارند.
هوش مصنوعی: به مظلوم بگو که با وجود سختیها و ناعدالتیها، ناامیدی را کنار بگذارد و صبر پیشه کند. او باید به سرنوشت خود ایمان داشته باشد و آرامش را در دل خود حفظ کند.
هوش مصنوعی: این دست بسته در نهایت باز خواهد شد و آن دستی که آزاد است دوباره به پشت بسته میشود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
جامی سخن بر آینه دل بود چو زنگ
زین زنگ به که آینه خود دهی صفا
اعراض کن ز شعر که شغلیست بس عریض
این چند روزه عمر به آن کی کند وفا
وز زانکه نیست طاقت اعراض ازان تو را
[...]
شد صرف در هوا و هوس روزگار ما
غافل ز پیک مرگ که میآید از قفا
ناگه برید دست ز دامان مدعا
چرخ زمانه چون نکند با کسی وفا
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.