هوش مصنوعی: شعر بیانگر احساس نارضایتی و نگرانی از گذر زمان و پیری است. گویا شاعر به دورانی فکر می‌کند که همه چیز در حال تغییر و زوال است و جوانی دوباره به دست نخواهد آمد. پیری و دوام نداشتن آن نیز در این تعبیر احساس می‌شود، به نوعی زندگی را به جریانی سیال تشبیه کرده که هیچ‌کس نمی‌تواند از آن فرار کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر بیانگر احساس نارضایتی و نگرانی از گذر زمان و پیری است. گویا شاعر به دورانی فکر می‌کند که همه چیز در حال تغییر و زوال است و جوانی دوباره به دست نخواهد آمد. پیری و دوام نداشتن آن نیز در این تعبیر احساس می‌شود، به نوعی زندگی را به جریانی سیال تشبیه کرده که هیچ‌کس نمی‌تواند از آن فرار کند.
هوش مصنوعی: دل من بر این دنیا نیست، زیرا که عمر و بقا مانند سیلی است که در حال حرکت است و سرش زیر آب می‌رود.
هوش مصنوعی: انسان پیر نمی‌شود جوان گردد و سن و سال او نیز به تأخیر نمی‌افتد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
وقت شبگیر بانگ نالهٔ زیر
خوشتر آید به گوشم از تکبیر
زاری زیر و این مدار شگفت
گر ز دشت اندر آورد نخجیر
تن او تیر نه، زمان به زمان
[...]
دل و دامن تنور کرد و غدیر
سرو و لاله کناغ کرد و زریر
ای زده تکیه بر بلند سریر
بر سرت خز و زیر پای حریر
شاعر اندر مدیح گفته تو را
که «امیرا هزار سال ممیر»
ملک را استوار کرده‌ستی
[...]
خواجه بوسعد عمدة الملکی
همچنین سالها بمانی دیر
عقل را دانش تو گیرد دست
آز را بخشش تو دارد سیر
عدل را ظلم خواست کرد تباه
[...]
نه در آید به ذات او تغییر
نه قلم وصف او کند تحریر
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.