|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به ناگهان از مرگ و فرا رسیدن وقت وعده سخن می‌گوید. دوستان در کنار گور تجمع می‌کنند، اما به سرعت برمی‌گردند. او اشاره می‌کند که در برابر مرگ، مال و ملک چه ارزشی دارند و تنها چیزی که دائماً با ما خواهد بود، اعمال و نفس ماست، چه پاک و چه آلوده. در پایان، نویسنده به خواننده هشدار می‌دهد که باید خوب را درک کند و بد نکند، چرا که در نهایت میوه اعمال خود را خواهد چشید.
هوش مصنوعی: ناگهان صدایی در خانه می‌پیچد که فلانی وقت ملاقاتش فرا رسیده است.
هوش مصنوعی: دوستان به کنار قبر آمدند و چند قدمی جلو رفتند و دوباره بازگشتند.
هوش مصنوعی: دوستی که بیشتر از هر چیز دیگری برایت ارزشمند است، به تو اموال و دارایی‌ها و مدارک و کلیدهای زندگی را نمی‌دهد.
هوش مصنوعی: عملی که همیشه با تو خواهد ماند، ویژگی‌های درونیت است؛ چه نیکو باشد و چه ناپاک.
هوش مصنوعی: خیلی خوب است که خوبی‌ها را بشناسی و بدی‌ها را انجام ندهی، چون زندگی همچنان به تو نشان خواهد داد که خوبی و بدی وجود دارند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گاو مسکین ز کید دمنه چه دید؟
وز بد زاغ بوم را چه رسید؟
کوی و جوی از تو کوثر و فردوس
دل و جامه ز تو سیاه و سپید
رخ تو هست مایهٔ تو، اگر
مایهٔ گازران بود خورشید
چون همی بوده‌ها بفرساید
بودنی از چه می‌پدید آید؟
زانکه او بوده نیست و سرمدی است
کانچه بوده شود نمی‌پاید
وانچه نابوده نافزوده بود
[...]
پرده گل همه صبا بدرید
کرد چهره به شرم شرم پدید
ابر پوشید روی ماه وز برق
رایت روی ماه بدرخشید
با صیادوار دست گشاد
[...]
ای برآرندهٔ مه و خورشید
نقشبند جهان بیم و امید
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.