دو کس را حسرت از دل نرود و پای تغابن از گل بر نیاید: تاجر کشتی شکسته و وارث با قلندران نشسته.
پیش درویشان بود خونت مباح
گر نباشد در میان مالت سبیل
یا مرو با یار ازرق پیرهن
یا بکش بر خان و مان انگشت نیل
دوستی با پیلبانان یا مکن
یا طلب کن خانه‌ای در خورد پیل
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان حسرت و ناامیدی دو دسته از افراد می‌پردازد: تاجرانی که کشتی‌شان شکسته و وارثانی که با درویشان نشسته‌اند. شاعر اشاره می‌کند که وقتی در میان مال و ثروت، چیزهایی که به اخلاق مربوط می‌شوند وجود نداشته باشد، خون آدمی مباح می‌شود. همچنین، بر دوستی با افراد ناپایدار – چون پیلبانان – تأکید کرده و به این نکته اشاره می‌کند که اگر این دوستی وجود دارد، باید مکانی مناسب برای زندگی داشت. به‌طور کلی، شعر به روابط اجتماعی و تبعات آنها اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: دو نفر همیشه حسرت در دل دارند و از ناکامی نمی‌توانند رها شوند: یکی تاجر که کشتی‌اش غرق شده و دیگری وارثی که با مردم بی‌خیال و زاهد نشسته است.
هوش مصنوعی: اگر در بین دارایی‌هایت سبیل وجود نداشته باشد، خونت برای درویشان هدر است.
هوش مصنوعی: این بیت به انتخاب بین دو گزینه اشاره دارد. یا با دوست‌داشتنی‌ات که پیراهن آبی بر تن دارد همراه شوی، یا بر روی خانه و دیار خود با رنگ نیل، یعنی رنگی که معمولاً به دلیل غم و اندوه استفاده می‌شود، بکش. در واقع، شاعر به دو حالت متفاوت اشاره می‌کند: یکی زندگی در کنار عشق و خوشی و دیگری تلخی زندگی و غم و اندوه.
هوش مصنوعی: با فیل‌ها دوستی نکن یا اگر دوست داری، جایی را در خور فیل‌ها بخواه.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.