هوش مصنوعی: شعر درباره ماه و انسانیت است. شاعر به زیبایی و لطافت ماه اشاره می‌کند و آن را نسبت به دیگران تشبیه می‌کند. او به این نکته می‌پردازد که همه انسان‌ها نیز مانند ماه زیبا و ارزشمند هستند و در نهایت، یک خط سبز که نشان از زندگی و امید دارد، نماد خاصی برای انسان‌ها به شمار می‌رود.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر درباره ماه و انسانیت است. شاعر به زیبایی و لطافت ماه اشاره می‌کند و آن را نسبت به دیگران تشبیه می‌کند. او به این نکته می‌پردازد که همه انسان‌ها نیز مانند ماه زیبا و ارزشمند هستند و در نهایت، یک خط سبز که نشان از زندگی و امید دارد، نماد خاصی برای انسان‌ها به شمار می‌رود.
هوش مصنوعی: همه ماه‌ها از نظر زیبایی و جذابیت خاص خود را دارند، اما ماه زمین نسبت به ماه‌های دیگر مانند آفتاب در آسمان می‌درخشد و متفاوت است.
هوش مصنوعی: تو انسان هستی و دیگران هم انسان‌اند؟ نه، تو که خط سبز داری، متفاوتی و به نوعی خاصی تعلق داری.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
ما ها همه شیرینی و لطف و نمکی
نه ماه زمین نه آفتاب فلکی
تو آدمیی و دیگران آدمیند
نی نی تو که خط سبز داری ملکی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.