سعدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۹

ماها همه شیرینی و لطف و نمکی

نه ماه زمین که آفتاب فلکی

تو آدمیی و دیگران آدمیند؟

نی‌نی تو که خط سبز داری ملکی