هوش مصنوعی: این شعر بیانگر بی‌تاپایی و عظمت وجود معشوق است. شاعر می‌گوید که نه سرو، نه خورشید و نه ماه قادر به توصیف زیبایی و جذابیت معشوق هستند. او از اینکه معشوق به وصف در نمی‌آید، آه می‌کشد و اشاره می‌کند که هر کسی در جستجوی معشوق به راهی می‌رود، اما اگر راه به او می‌رسید، نیازی به این همه رنج و سفر نبود.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر بی‌تاپایی و عظمت وجود معشوق است. شاعر می‌گوید که نه سرو، نه خورشید و نه ماه قادر به توصیف زیبایی و جذابیت معشوق هستند. او از اینکه معشوق به وصف در نمی‌آید، آه می‌کشد و اشاره می‌کند که هر کسی در جستجوی معشوق به راهی می‌رود، اما اگر راه به او می‌رسید، نیازی به این همه رنج و سفر نبود.
هوش مصنوعی: نه از سرو می‌توان سخن گفت، نه از خورشید و نه از ماه، که افسوس از تو که هیچ‌گاه نمی‌توان تو را توصیف کرد.
هوش مصنوعی: هر کسی که در جستجوی تو به راهی می‌رود، اگر راه به تو ختم می‌شد، چرا باید این همه مسیر را طی کند؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
با روز رخ تو گرچه ای دوست چو ماه
از روز و شب جهان نبودم آگاه
بنمود چو چشم بد فروبست آن ماه
شبهای فراق تو مرا روز سیاه
اندر شش و چار غایب آید ناگاه
در هشت و دو اسب خویش دارد کوتاه
در هفتم و سوم بفرستد چیزی
اندر نه و پنچ و یک بپردازد راه
گویند که معشوق تو زشتست و سیاه
گر زشت و سیاهست مرا نیست گناه
من عاشقم و دلم بر او گشته تباه
عاشق نبود ز عیب معشوق آگاه
بر دل دارد لاله یکی داغ سیاه
دارد سمن اندر زنخش سیمین چاه
بر فرق سر نرگس از زر کلاه
بر فرق سر چکاوه یک مشت گیاه
تا دست من از دامن تو شد کوتاه
دستی زده ام بدامن ناله و آه
یا در دل تو اثر کند ناله من
یا خرمن عمر من بسوزد ناگاه
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.