|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، کسی دربارهی غم و اندوه خود گله میکند و از زندگیاش ناراضی است. یک فرد با تجربه و دانا به او میگوید که اگر واقعاً انسان است، باید شکرگزار باشد و از زندگیاش راضی باشد، زیرا او در نهایت انسانی است و نباید خود را کمتر از دیگران به حساب آورد.
هوش مصنوعی: در دل بیابان، فردی که از مسیر خود منحرف شده بود، با اندوه و حسرت به حال خود میگریست و به این فکر میکرد که آیا در این دشت کسی وجود دارد که وضعیتش از او بدتر باشد؟
هوش مصنوعی: جهاندیدهای به شخص هوشیار میگوید که اگر مردی و قدرت شنیدنش را داری، این یک کلام را خوب گوش کن.
هوش مصنوعی: برو و شکرگزار باش که در این دنیا به پای خر نرفتهای، زیرا در نهایت، انسان باید آمادگی پذیرش هر نوع سرنوشتی را داشته باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.