هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به این نکته اشاره می‌کند که انسان موظف به سپاسگزاری از نعمت‌ها و کرم‌های خداوند است و اگر کسی در این زمینه کوتاهی کند، نشان‌دهنده تقصیر اوست. شاعر خود را در مقابل این واجب مسئول می‌داند و بر این باور است که چگونه می‌تواند در کاری که واجب است، تقصیر و کوتاهی کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به این نکته اشاره می‌کند که انسان موظف به سپاسگزاری از نعمت‌ها و کرم‌های خداوند است و اگر کسی در این زمینه کوتاهی کند، نشان‌دهنده تقصیر اوست. شاعر خود را در مقابل این واجب مسئول می‌داند و بر این باور است که چگونه می‌تواند در کاری که واجب است، تقصیر و کوتاهی کند.
هوش مصنوعی: نیازی نیست که بر کسی فضل و بخشش واجب باشد، اما در هر حال، شکرگزاری از نعمتی که به انسان داده شده، ضروری است.
هوش مصنوعی: خواجه در کارهای غیر لازم تقصیری نداشت؛ حال من که در کارهای ضروری چه اشتباهی می‌توانم مرتکب شوم؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گفتم صنما پیشۀ تو ؟ گفت : ستم
گفتم نگری به غَمگِنان ؟ گفتا : کم
گفتم که به زر بوسه دهی ؟ گفت : دهم
گفتم به جز از بوسه دهی ؟ گفت : نعم
بر لوح عدم لوایح نور قدم
لایح گردید و نه درین سر محرم
حق را مشمر جدا ز عالم زیراک
عالم در حق حقست و حق در عالم
جانی دارم به عشق تو کرده رقم
خواهیش به شادی کش خواهیش به غم
با زور تو ، ای عالم احسان و کرم
بر رای تو موقوف شود شغل عجم
آن کس که کنون جست ز رای تو درم
در قبضۀ تدبیر تو بندد عالم
هم هست مرا هوای آن زلف بِخَم
لیکن تب عشق از نخستین شده کم
دیده که نبیند و فرو بارد نم
گر شادی و گریه بَر تَنَد هم خور غم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.