سرشک از مژه همچو در ریخته
چو خوشه ز سارونه آویخته
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
راهنمای نوار ابزار |
|
پیشخان کاربر |
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر |
|
اعلانهای کاربر |
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
لغزش به پایین صفحه |
|
لغزش به بالای صفحه |
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط |
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
نشان کردن شعر جاری |
|
ویرایش شعر جاری |
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
شعر یا بخش قبلی |
|
شعر یا بخش بعدی |
سرشک از مژه همچو در ریخته
چو خوشه ز سارونه آویخته
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت شاعر از اشکهایی که مانند مروارید از چشم میریزند سخن میگوید و آنها را به خوشهای از میوهای آویخته تشبیه میکند. اشعار به زیبایی و ظرافت این احساسات اشاره دارد.
هوش مصنوعی: اشک از چشمانم مانند دانههای باران بر خوشه انگور به زمین میریزد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ببستش بران گونه آویخته
وزو خون دل بر زمین ریخته
از آن خون با خوشه آمیخته
که هست رگ تاک رز ریخته
درو زر به خرمن فرو ریخته
ز هر سو چراغی درآویخته
که زنجان بدو اندر آویخته
دل هر دو از کینه بگسیخته
دو تن دید شوری برانگیخته
به مردی جوان اندر آویخته
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.