ز هر خاشهای خویشتن پرورد
که جز خاش وی را چه اندر خورد؟
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
راهنمای نوار ابزار |
|
پیشخان کاربر |
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر |
|
اعلانهای کاربر |
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
لغزش به پایین صفحه |
|
لغزش به بالای صفحه |
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط |
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
نشان کردن شعر جاری |
|
ویرایش شعر جاری |
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
شعر یا بخش قبلی |
|
شعر یا بخش بعدی |
ز هر خاشهای خویشتن پرورد
که جز خاش وی را چه اندر خورد؟
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این بیت به اهمیت خودسازى اشاره دارد و میگوید هر کسی باید از درون خود پرورش یابد و به خودسازی بپردازد، زیرا هیچ چیز دیگری نمیتواند او را به اندازه خودِ او رشد دهد.
هوش مصنوعی: از هر چیز کوچکی که به دست میآوری، خودت را بساز و پرورش بده، زیرا هیچ کس نمیتواند جز خودت به خوبی برایت کاری انجام دهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
زمانه برین خواجهٔ سالخورد
همی دیر ماند تو اندر نورد
ز ورقه شب و روز یاد آورد
گه و بیگه از بهر او غم خورد
به ناز آنچه زاید همی پرورد
چو پرورد بکشد هم آن گه خورد
چو بشنید گودرز سوگند خورد
بدین نیلگون گنبد لاجورد
جهاندیده به مرد سوگند خورد
به خورشید و بر گنبد لاجورد
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.