گنجور

 
رضاقلی خان هدایت

از شیخ زادگان آن ولایت و آن از قرای اصفهان و آن جناب خود نیز مقام شیخی داشته. عارفی مجرد و عاشقی موحد بود. در سنهٔ ۱۰۳۷ رحلت نموده. این رباعی از او است:

در مذهب دل گفت و شنید دگر است

شبلی و جنید و بایزید دگر است

کاری نگشاید ز نماز من و تو

درگاه قبول را کلید دگر است

٭٭٭

در مذهب اهل درد آن کس مرد است

کز خلق مجرد ز علایق فرد است

خورشید که هست عالم آرا حقی

روشن دل از آن است که تنها گرد است

٭٭٭

دامان وصال دوست در چنگم بین

یک رو شده و یک دل و یک رنگم بین

در هر دو جهان نگنجد و در دل من

گنجیده فراخی دلِ تنگم بین