آن روی چون ماه آن زلف چون مار
گیرم نمائی، کو تاب دیدار
خواهی که سازی زاهد برهمن
بردار پرده بنمای رخسار
گر آن پریرو بی‌پرده بودی
دیوانه کردی ما را به یکبار
یک ره در آن رو بنگر که بینی
نیکی بخرمن خوبی بخروار
دنیا و عقبیٰ، ما بخش کردیم
اغیار و کونین، ما و سگ یار
این دل ندارد پروای گیتی
این سر ندارد پروای دستار
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این غزل به زیبایی و جذابیت معشوق اشاره دارد و اظهار می‌دارد که اگر معشوق بدون پرده و نقش پنهان به نمایش درآید، تأثیر عمیقی بر دل عاشق خواهد گذاشت. شاعر در این شعر از تضاد بین زیبایی ظاهری و دلبستگی‌های دنیوی سخن می‌گوید و بیان می‌کند که عشق و زیبایی واقعی برای او از دنیا و مسائل آن مهم‌تر است. دل شاعر به مسائل دنیا و جاه و مقام اهمیتی نمی‌دهد و تنها عشق را در نظر دارد.
هوش مصنوعی: چهره‌ات مانند ماه است و موی تو همچون مار پیچیده و جذاب به نظر می‌رسد؛ ای کاش بتوانم تاب و تحمل دیدنت را داشته باشم.
هوش مصنوعی: اگر می‌خواهی زاهد را به شکلی جدید نشان دهی، باید پرده را کنار بکشی و چهره‌ات را به نمایش بگذاری.
هوش مصنوعی: اگر آن زیبای بی‌پرده و بدون مانع در برابر ما بود، یک بار دیدن او ما را به کلی دیوانه می‌کرد.
هوش مصنوعی: به یک راهی نگاه کن که در آن خوبی و نیکی وجود دارد، و از این خوبی‌ها بهره‌مند شو.
هوش مصنوعی: دنیا و آخرت را ما به بیگانگان سپردیم و در این میان، ما و سگ‌هایمان باقی مانده‌ایم.
هوش مصنوعی: این دل به چیزهای دنیا اهمیت نمی‌دهد و این سر هم به زینت و تزیینات آن فکر نمی‌کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گردون جفا جوی اختر ستم کار
گیتی امل سوز کیهان امان خوار
نز بخت یاری نز خصم زنهار
رزم است ناکام قتل است ناچار
از دست گلچین بی‌روی گل ماند
چون پای بلبل در دیده‌ام خار
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.