شیخکی بر فسانه بود وگزاف
چشم بر هم نهاده میزد لاف
در حدیثی دلیل خواستمش
حرمت و آب رخ بکاستمش
از مریدان او مریدی خر
به غضب گفت: ازین سخن بگذر
او دلیلست ازو دلیل مخواه
شرح گردون ز جبرییل مخواه
هر چه گوید به گوش دل بشنو
ور جدل میکنی به مدرسه رو
چون نظر کردم آن غضب کوشی
تن نهادم به عجز و خاموشی
گر نه تسلیم کردمی در حال
مرغ ریش مرا نهشتی بال
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به داستانی از شیخی می‌پردازد که در حال ادعای فریبنده‌ای است و به دیگران لاف می‌زند. زمانی که خواسته می‌شود دلیل بگوید، با شنیدن انتقاد از مریدانش عصبانی می‌شود و می‌گوید از او دلیلی نخواهند. شاعر، از این وضعیت متعجب شده و ترجیح می‌دهد سکوت کند و تسلیم شود. او اشاره می‌کند که اگر تسلیم نمی‌شد، خود را در موقعیتی دشوار می‌یافت. در کل، شعر به نقد علمیت کاذب و خودبزرگ‌بینی در میان برخی از متصوفان می‌پردازد.
هوش مصنوعی: یک پیرمردی بود که در مورد داستان‌ها و روایت‌های عجیب و غریب صحبت می‌کرد و در حالی که چشمانش را بسته بود، ادعاهایی بزرگ و گزاف مطرح می‌کرد.
هوش مصنوعی: در سخنی از او، برای احترام و ارزشش دلیلی خواستم و به خاطر زیبایی ظاهری‌اش، مهر و محبت او را کاهش دادم.
هوش مصنوعی: یکی از پیروان او که به شدت ناراحت بود، گفت: از این حرف بگذر.
هوش مصنوعی: او خود دلیل است و نیازی به دلیلی دیگر نداری. برای فهم و تفسیر آسمان و چگونگی آن، نیازی به جبرئیل نداری.
هوش مصنوعی: هر چیزی که دل به تو می‌گوید را بشنو و اگر در بحث و جدل هستی، به مدرسه برو و آنجا مشغول یادگیری شو.
هوش مصنوعی: زمانی که به خشم و غضب تو نگاه کردم، تصمیم گرفتم که تسلیم شوم و سکوت اختیار کنم.
هوش مصنوعی: اگر تسلیم نمی‌شدم، در این حالت، شاخ و بال مرا مانند مرغی در هم می‌پیچیدند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
چون بیامد بوعده بر سامند
آن کنیزک سبک زبام بلند
برسن سوی او فرود آمد
گفتی از جنبشش درود آمد
جان سامند را بلوس گرفت
[...]
چیست آن کاتشش زدوده چو آب
چو گهر روشن و چو لؤلؤ ناب
نیست سیماب و آب و هست درو
صفوت آب و گونه سیماب
نه سطرلاب و خوبی و زشتی
[...]
ثقة الملک خاص و خازن شاه
خواجه طاهر علیک عین الله
به قدوم عزیز لوهاور
مصر کرد و ز مصر بیش به جاه
نور او نور یوسف چاهی است
[...]
ابتدای سخن به نام خداست
آنکه بی‌مثل و شبه و بی‌همتاست
خالق الخلق و باعث الاموات
عالم الغیب سامع الاصوات
ذات بیچونش را بدایت نیست
[...]
الترصیع مع التجنیس
تجنیس تام
تجنیس تاقص
تجنیس الزاید و المزید
تجنیس المرکب
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.