هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و جذابیت افرادی با خال‌های زیبای روی بدنشان اشاره می‌کند. این خال‌ها نزدیک به چشم شخصی خاص است و به همین دلیل توجه او را جلب می‌کند. شاعر بیان می‌کند که اگر این افراد را با نگاهی از گوشه چشمشان تماشا کند، تأثیر و زیبایی آنها بیشتر نمایان خواهد شد. به‌طور کلی، این شعر به اهمیت زیبایی و توجه به جزئیات در روابط می‌پردازد.
هوش مصنوعی: این بیت به توصیف زیبایی و جذابیت فردی خاص اشاره دارد. در آن، به یک چهره زیبا اشاره شده که با نشانه‌هایی مثل خال‌های روی گونه، به سادگی و در عین حال به طرز هنرمندانه‌ای توصیف شده است. این نشانه‌ها به شکلی طراحی شده‌اند که در نزدیک چشم‌ها قابل مشاهده و در عین حال از دهان دور هستند، که می‌توان آن را به معنای فاصله‌ی زیبایی و جذابیت از بیان‌های سطحی یا ناپسند تعبیر کرد. به طور کلی، تصویر زیبایی و ظرافتی را به ذهن می‌آورد که در نزدیکی چهره‌ی محبوب قرار دارد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و جذابیت افرادی با خال‌های زیبای روی بدنشان اشاره می‌کند. این خال‌ها نزدیک به چشم شخصی خاص است و به همین دلیل توجه او را جلب می‌کند. شاعر بیان می‌کند که اگر این افراد را با نگاهی از گوشه چشمشان تماشا کند، تأثیر و زیبایی آنها بیشتر نمایان خواهد شد. به‌طور کلی، این شعر به اهمیت زیبایی و توجه به جزئیات در روابط می‌پردازد.
هوش مصنوعی: این بیت به توصیف زیبایی و جذابیت فردی خاص اشاره دارد. در آن، به یک چهره زیبا اشاره شده که با نشانه‌هایی مثل خال‌های روی گونه، به سادگی و در عین حال به طرز هنرمندانه‌ای توصیف شده است. این نشانه‌ها به شکلی طراحی شده‌اند که در نزدیک چشم‌ها قابل مشاهده و در عین حال از دهان دور هستند، که می‌توان آن را به معنای فاصله‌ی زیبایی و جذابیت از بیان‌های سطحی یا ناپسند تعبیر کرد. به طور کلی، تصویر زیبایی و ظرافتی را به ذهن می‌آورد که در نزدیکی چهره‌ی محبوب قرار دارد.
هوش مصنوعی: اگر نگاهی از گوشهٔ چشم به آنها نیندازی، خال‌های زیبایی که دارند، چه فایده‌ای خواهد داشت؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
هر چند ز نرگس صفت چشم کنند
ور چه مثل از رنگ رخ لاله زنند
نه این چو رخ تست و نه آن چون چشمت
با آنکه خود این چشم و چراغ چمنند
هر شب که ز سودای تو نوبت بزنند
آن شب همه جان شوند هرجا که تنند
در چادر شب چه دختران دارد عشق
گر غم آید سبلت و ریشش بکنند
این همنفسان که اندرین انجمنند
جز خواب گذشته را قضا می نکنند
زینگونه که همچو بخت من در خوابند
تا دم نزند سپیده دم دم نزنند
ای آنکه بتان را که چون سرو چمنند
خال و خط و کاکل و دو زلفت شکنند
شاید که ز دولت تو ای پنج غلام
در ملکت حسن پنج نوبت بزنند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.